Biuletyn Informacji Publicznej

Ekonomista, inżynier budownictwa lądowego. Podczas okupacji hitlerowskiej uczył się na tajnych kompletach, zorganizowanych przez nauczycieli b. XVII Państwowego Gimnazjum w Warszawie, równocześnie pracował (1943-1944) w zakładzie elektrotechnicznym „J. Celiński” jako praktykant. W końcu 1944 wcielony w szeregi Wojska Polskiego, gdzie pełnił służbę w okresie 01.1945 – 03.1947 (sierżant-podchorąży). 03.1947 – 09.1948 pracował w Warszawskiej Spółdzielni Ogrodniczej jako zastępca kierownika finansów. Maturę zdał w 1948 w IV Miejskim Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych. Od 10.1948 do 12.1950 pracował w Państwowych Przedsiębiorstwach Budowlanych – Zjednoczenie Warszawskie (od pracownika technicznego do kierownika działu planowania, głównego księgowego). 1950-1951 członek Zrzeszenia Studentów Polskich. W 1951 uzyskał dyplom ukończenia studiów wyższych w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (SGPiS). Od 01.1951 do 09.1955 pracował w Centralnym Zarządzie Budownictwa – Warszawa jako kierownik ds. planowania. 10.1955 – 01.1963 na stanowisku dyrektora Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego Warszawa – Południe. Od 15.03.1959 kandydat, zaś od 1960 – członek PZPR. W czasie 02.1963 – 08.1963 dyrektor Przedsiębiorstwa Budownictwa Miejskiego MDM. Od 08.1963 na stanowisku dyrektora Zjednoczenia Przemysłu Betonów - działającego w ramach resortu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych. 26.10.1964 otrzymał dyplom ukończenia studiów wyższych na Wydziale Ekonomiki Produkcji SGPiS. Natępnie 18.03.1965 otrzymał dyplom inżyniera budownictwa lądowego na Wydziale Budowlanym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Warszawie. 1.06.1965 powołany na naczelnego dyrektora Banku Inwestycyjnego w Warszawie. W l. 1975-1980 zastępca dyrektora [ds. Programu Rządowego PR-5] w Centralnym Ośrodku Badawczo-Projektowym Budownictwa Ogólnego - Warszawa. Od 20.05.1980 dyrektor ds. techniki i rozwoju w Zjednoczeniu Budownictwa „Warszawa”.

Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/19493 (dawna: 8693).