Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Inżynier, profesor nauk technicznych. W latach 1936 – 1940 w szkole powszechnej, edukację po przerwie spowodowanej okupacją dokończył w 1946. Od czerwca do grudnia 1944 przebywał w obozie pracy przymusowej w Nowym Wiśniczu. 09.1946 – 09.1947 uczeń Państwowej Szkoły Samochodowej w Gliwicach (skończył roczny kurs monterów samochodowych). 09.1947 – 09.1949 uczęszczał na dwuletnie studia wstępne Politechniki Śląskiej w Gliwicach, w tym czasie równocześnie pracował jako robotnik w Państwowych Zakładach Samochodowych w Gliwicach. 09.1949 – 09.1951 student na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. 09.1951 – 04.1953 student Wojskowej Akademii Technicznej (WAT), 1.04.1953 uzyskał tytuł wojskowego inżyniera mechanika w zakresie eksploatacji i naprawy czołgów. Od 1953 w PZPR. 04.1953 – 12.1955 oficer techniczny w 73 Pułku Zmechanizowanym w Gubinie. Od 23.12.1955 do 08.1975 pracownik naukowy WAT (początkowo w Katedrze Eksploatacji Czołgów). 3.12.1957 otrzymał tytuł magistra-inżyniera, zaś 26.09.1963 stopień doktora. Habilitację uzyskał w AGH 29.06.1967. Uchwałą z 4.01.1973 Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Od 1.09.1975 do 1978 rektor Politechniki Świętokrzyskiej. Od 27.06.1978 do 1.09.1982 był rektorem Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu. 1.09.1982 – 1.09.1983 profesor w Technische Hochschule w Magdeburgu. Od 1.09.1983 do 12.1984 profesor w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/10811 (dawna: CK/VII-2012);