Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-03-2024 11:35

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Andrzej Wawrzyniec
Nazwisko: Zakierski
Miejsce urodzenia: Radzyń Chełmiński
Data urodzenia: 05-09-1953
Imię ojca: Bernard
Imię matki: Marianna
Dodatkowe informacje:


Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Andrzej Zakierski, jako podejrzany o kolportaż wydawnictw bezdebitowych, był rozpracowywany przez Pion III RUSW w Grudziądzu w ramach Sprawy Operacyjnego Sprawdzenia (SOS) krypt. „Kierowca” zarejestrowanej 18.07.1985 pod nr 13083. Sprawę 27.09.1985 przekwalifikowano na Sprawę Operacyjnego Rozpracowania (SOR). Działania operacyjne podejmowane ze strony organów bezpieczeństwa państwa nie potwierdziły podejrzeń. W związku z tym, 10.04.1986 zakończono rozpracowywanie ww. Materiały złożono do archiwum pod sygn. 1668/II. Akta o sygn. 1668/II zniszczono 15.01.1990 w RUSW w Grudziądzu. Wpis na podstawie zapisów kartoteczno-ewidencyjnych.
Ankieta dotycząca oceny funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w PRL w latach 1982-1989 wypełniona przez Andrzeja Zakierskiego i złożona 11.08.1999 do Komisji Praw Człowieka i Praworządności przy Senacie RP. Dn. 29.08.1985 Prokuratura Rejonowa w Bydgoszczy postanowiła (Ko. 224/85) zarządzić przeszukanie w mieszkaniu ww., ponieważ był podejrzewany „o podejmowanie działań w celach wywołania niepokoju publicznego (…). Z posiadanych informacji wynika, iż może być w posiadaniu ulotek propagandowych, względnie wydawnictw o treści antypaństwowej”. Tymczasowo aresztowany 01.09.1985. Zgodnie z relacją Andrzeja Zakierskiego, podczas przesłuchań dochodziło do prób zastraszania oraz do wulgarnego zachowania ze strony funkcjonariuszy. W czasie tymczasowego aresztowania jego żona była pod stałą obserwacją i śledzono ją samochodem. Akt oskarżenia miał opierać się na nieprawdzie – według Andrzeja Zakierskiego posiadał on starą, zapomnianą, nieużywaną i zardzewiałą część aparatury do wytwarzania spirytusu. Przy okazji przeszukania zakwestionowano również ulotki broszury dotyczące ks. Jerzego Popiełuszki. Jedynym świadkiem był funkcjonariusz SB. Przed rozprawą aparaturę wyczyszczono z rdzy. Wyrokiem Sądu Rejonowego w Grudziądzu (II K. 548/85) z 06.09.1985 ww. został skazany na karę 1 roku pozbawienia wolności oraz na grzywnę. Wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Toruniu (II Kr. 425/85) z 25.10.1985 utrzymano w mocy wyrok Sądu I Instancji. Orzeczoną karę odbywał w Zakładzie Karnym w Grudziądzu, Potulicach, Bydgoszczy. Został warunkowo zwolniony po 9 miesiącach. W czasie odbywania kary był szykanowany i poniżany przez służbę więzienną. Postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy (IV Wz. 679/86) z 15.03.1985 został warunkowo przedterminowo zwolniony z więzienia. W zasobie archiwalnym IPN nie zachowały się oryginały materiałów prokuratorskich i sądowych dotyczących ww. sprawy. IPN BU 2831/661.
.