Biuletyn Informacji Publicznej

Od 1945 r. w PPS, następnie w PZPR. W 1918 r. wstąpił do Wojska Polskiego. W następnym roku ukończył gimnazjum klasyczne w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1920 r. zapisał się na Akademię Górniczą w Krakowie, równocześnie studiował na UJ. Podczas studiów pracował zarobkowo na Polesiu (parcelacja i komasacja ziemi), następnie w Borysławiu jako asystent na szybie naftowym Firmy Limanowa oraz jako geolog w Państwowym Instytucie Geologicznym przy pracach geologiczno-poszukiwawczych. Wydział Górniczy AG ukończył w 1929 r., rozpoczął pracę w Kopalni „Jowisz”, zatrudniony na stanowiskach od praktykanta po inżyniera ruchu na tej kopalni. W okresie pracy w kopalni pracował społecznie, działał w kole górników, Lidzie Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Lidze Morskiej, klubie sportowym „Saturn". W czasie okupacji pracował w kamieniołomach Kopalni „Jowisz”, następnie w samej kopalni jako sztygar wentylacyjny, pyłowy i ogniowy. Po wycofaniu się Niemców w 1945 r. uruchomił, wraz z załogą, kopalnię następnie był jej kierownikiem. Od 12.03.1945 r. przeniesiony do Kopalni „Saturn”, tam do końca listopada 1945 r. Potem organizował: Wydział Bezpieczeństwa Pracy i Wydział Przeróbki Mechanicznej w dyrekcji Dąbrowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego. Od 24.04.1946 r. był dyrektorem Kopalni „Sosnowiec”, od 1.01.1947 do 1.08.1948 r. Dyrektor Naczelny Dyrekcji Ogólnej i zastępca Dyrektora Generalnego Centralnego Zarządu Przemysłu Węglowego. Z dniem 9.10.1955 r. został dyrektorem Instytutu Bezpieczeństwa Górniczego w Katowicach (Stalinogrodzie). Od listopada 1954 r. prezes WUG był szefem urzędu centralnego.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 3332, s. 1-2, 22-23, 25; T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. PWN Warszawa 1991, s. 240.