Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 29-04-2024 09:15

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL


Imiona: Aleksander
Nazwisko: Banulewicz
Miejsce urodzenia: JANOWO
Data urodzenia: 09-01-1904
Imię ojca: Alfons
Imię matki: Kazimiera
Znany/a też jako:
Alfons Banulewicz

Dodatkowe informacje:

W PPR od 1.08. 1944 r., następnie w PZPR, ponadto w okresie międzywojennym był członkiem: Komunistycznego Związku Młodzieży Litwy (1924-1925), Polskiej Partii Socjalistycznej Lewica, w okresie od grudnia 1926 r. do 1927 r., Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi od roku 1927 do 1938. Funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Podczas I wojny światowej przebywał wraz z rodziną w Kijowie (1914-1918), w roku 1920 powrócił do miejsca urodzenia (Litwa kowieńska), rozpoczął naukę rzemiosła szewskiego. W związku z działalnością polityczną w 1925 r. znalazł się w Wilnie, gdzie skontaktował się z KPZB, był na zjeździe tej partii w 1928 r. w Mińsku, następnie w szkole partyjnej, przebywał tam do końca listopada 1929 r. Po powrocie do kraju aresztowany i skazany wyrokiem Wileńskiego Sądu Okręgowego na 6 lat więzienia. Po odbyciu wyroku w więzieniach w: Wilnie i Grudziądzu, powrócił do Wilna i kontynuował działalność polityczną, był członkiem, a następnie sekretarzem wileńskiego KM KPZB. Ponownie aresztowany w kwietniu 1937 r., został osadzony w Berezie Kartuskiej, tam przebywał do końca maja 1938 r. W 1939 r. po wkroczeniu Armii Czerwonej do Wilna zastępca dowódcy baonu Gwardii Robotniczej, następnie przebywał w Oszmianie tam pracował jako tłumacz przy Wydziale NKWD [Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych] do końca 1940 r. Z początkiem roku następnego aż do wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w Oszmianie kierował rejonowym wydziałem ubezpieczeń społecznych. Następnie ewakuował się do obwodu saratowskiego i pracował w sowchozie, na początku 1942 r. zmobilizowany, pracował przy budowie kolei do września 1943 r. kiedy został powołany do Wojska Polskiego na stanowisko zastępcy dowódcy do spraw politycznych baonu 6 pułku piechoty w 2 Dywizji Piechoty im. Henryka Dąbrowskiego. Wskutek kontuzji niezdolny do dalszej służby i od początku 1944 r. w Moskwie gdzie pracował w Zarządzie Głównym Związku Patriotów Polskich. Po powrocie do Polski w marcu 1945 r. zatrudniony w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego: kierownik i wicedyrektor w Departamencie Kadr, od 1954 r. w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych p.o. dyrektora i dyrektor Departamentu Kadr MSW.

 

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 6281, s. 2, 18, 23, 29-32, 38.



Stanowisko Komórka organizacyjna Instytucja Miejscowość Partia polityczna Data rozpoczęcia Data zakończenia Źródło informacji
Członek POP przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego Warszawa PPR 1944 1948 Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 6281, s. 40-41.
Sekretarz POP przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego Warszawa PPR 1944 1948 Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 6281, s. 40-41.
Członek Egzekutywa Oddziałowa Organizacja Partyjna przy Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego Warszawa PZPR 1948 Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 6281, s. 40-41.
.