Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-03-2024 11:35

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Leon
Nazwisko: Kaczmarczyk
Miejsce urodzenia: Huta Galicynów
Data urodzenia: 06-04-1899
Imię ojca: Tomasz
Imię matki: Weronika
Dodatkowe informacje:

W akcie zgonu jak rok urodzenia figuruje 1900.



Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Leon Kaczmarczyk, pracownik Zakładów Mechanicznych im. gen. Świerczewskiego w Elblągu został aresztowany 20.07.1949 przez Wydz. Śledczy WUBP w Gdańsku pod zarzutem dokonania sabotażu w tej fabryce, w której wybuchł pożar i gdzie pracował od 2 dni. Jedyną przesłanką do zatrzymania było to, że 17.06.1949 wrócił z Kanady, gdzie mieszkał od 1938 roku. Osadzony w Więzieniu Karno-Śledczym w Gdańsku. Postępowaniem prowadzonym pod nr. Pr. II 487/49 przez Wojskową Prokuraturę Rejonową w Gdańsku było objętych od 6 do 13 innych osób. Z nieznanego powodu aresztowana została 11.08.1949 także jego żona Janina Kaczmarczyk, która zmarła potem w więzieniu. Sprawa umorzona 4.05.1951 z braku dowodów. Zwolniony z więzienia 6.06.1951 „w wyniku niemożności udowodnienia jakiejkolwiek winy”. Materiałów sprawy nie ma, informacje o niej pochodzą z materiałów kartoteczno-ewidencyjnych i z akt Sprawy Agenturalnego Sprawdzenia krypt. „Kanadyjczyk”. IPN BU 0208/24 (26/III), k. 7-8, 10-11, 18, 47-49, 52, 59, 61, 66, 154, 156, 190-192, 200, 205, 225.
Leon Kaczmarczyk, pracownik Raciborskiej Fabryki Wyrobów Metalowych „Rafamet” w Kuźni Raciborskiej, od 7.11.1952 został objęty dochodzeniem prowadzonym przez Referat Ochrony tejże fabryki. Sprawa wszczęta, gdy dzień wcześniej uległa uszkodzeniu tokarka marki „Tos”, a L. Kaczmarczyk znalazł się w kręgu podejrzanych o sabotaż. Jak wyjaśniał 3.04.1953 szef PUBP w Raciborzu UB „nie był w stanie pogłębić rozpracowania ze względu na krótki czas jego pracy w naszym zakładzie”, bo L. Kaczmarczyk w styczniu 1953 zwolnił się i wyjechał do Warszawy. Akta sprawy zostały przesłane 14.04.1953 przez Wydz. IX WUBP w Opolu do UBP na m.st. Warszawę, a następnie włączone do Sprawy Agenturalnego Sprawdzenia krypt. „Kanadyjczyk”. IPN BU 0208/24 (26/III), k. 35-46, 49-51.
Leon Kaczmarczyk od 11.05.1955 został objęty Sprawą Agenturalnego Sprawdzenia krypt. „Kanadyjczyk” założoną przez Wydz. IV UdsBP na m.st. Warszawę, zarejestrowaną 18.05.1955 pod nr. 36. Objęty inwigilacją po doniesieniach agenturalnych z lat 1952–1954, wedle których był wrogo nastawiony do PRL. Z racji powrotu z Kanady w 1949 roku i pracy w Fabryce Wyroków Precyzyjnych im. K. Świerczewskiego w Warszawie podejrzewany o szpiegostwo na rzecz wywiadu kanadyjskiego. Wezwany na rozmowę 21.10.1955 wyjaśnił, że do Kanady wyjechał w czerwcu 1938, w 1943 roku wstąpił do kanadyjskiej marynarki wojennej, został zdemobilizowany w 1945 roku, a 2 lata później otrzymał obywatelstwo Kanady. Po zwolnieniu z więzienia, w którym był bezpodstawnie przetrzymywany przez 23 miesiące ubiegał się o wyjazd do Kanady, ale nie uzyskał zezwolenia i w 1952 roku zrzekł się tamtejszego obywatelstwa. Po tej rozmowie zakończono 15.11.1955 inwigilację uznając, że „nie prowadzi wrogiej działalności” i że wyjaśniono okoliczności wyjazdu z Polski do Kanady. W sprawie wykorzystano liczną agenturę, obserwację operacyjną i perlustrację korespondencji. Materiały złożone 22.11.1955 w archiwum UdsBP na m.st. Warszawę pod sygn. 26/III. IPN BU 0208/24 (26/III), IPN BU 01286/24 mikrofilm.
.