Biuletyn Informacji Publicznej

Członek Związku Młodzieży Wiejskiej: od 1947 do 1949 kierownik propagandy w Zarządzie Powiatowym w Białymstoku. Kierownik kadr w Zarządzie Głównym Związku Młodzieży Polskiej w Warszawie od 1949. Kierownik Wydziału Nauki w Zarządzie Ogólnym Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej w latach 1951–1952. Pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej od 1951 do 1959. W PZPR od 1952. Wydalony z partii w 1959 decyzją Warszawskiej Komisji Kontroli Partyjnej za to, że „jako I sekretarz Komitetu Uczelnianego Politechniki Warszawskiej prowadził działalność, którą cechowała bezideowość i karierowiczostwo”. W istocie był to efekt zaostrzenia kursu wobec środowisk akademickich po zakończeniu destalinizacji. Pierwsze odwołanie od tej decyzji do CKKP zostało odrzucone, ale po ponownym rozpatrzeniu sprawy w 1961 CKKP postanowiła „nie stawiać mu przeszkód” w staraniu o przyjęcie do PZPR, co ostatecznie nastąpiło w 1965. W latach 1959-1968 zastępca kierownika zakładu w Instytucie Lotnictwa w Warszawie, następnie kierownik zakładu w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów w Warszawie 1968-1969, dyrektor Warszawskich Zakładów Urządzeń Informatyki „Meramet” 1970-1972, dyrektor techniczny 1972-1978 i naczelny 1978-1982 Zjednoczenia Przemysłu Automatyki i Aparatury Pomiarowej „Mera”. W latach 1982-1985 doradca ministra hutnictwa i przemysłu maszynowego. Od 1985 do 1987 dyrektor zespołu w Komisji Planowania przy Radzie Ministrów PRL.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka, 10996 (Akta osobowe Zdzisława Łapińskiego); AP Warszawa: KW PZPR, zał. 2, 1233, KZ PZPR Politechniki Warszawskiej, 4, k. 23; P. Ośko, Za fasadą. Komitet uczelniany w strukturze PZPR. Zarys problemu na przykładzie Politechniki Warszawskiej, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 2016, nr 1(27), s. 77.