Biuletyn Informacji Publicznej

W PPR od 4.03.1945 r. następnie w PZPR, wcześniej w 1926 r. Haszomer Hacair, w latach 1928-1930 KZMZU. Po ukończeniu nauki szkolnej w 1925 r. terminował w firmie elektromonterskiej w Drohobyczu, jednocześnie uczył się wieczorowo. W związku z działalnością komunistyczną aresztowany i skazany na dwa lata więzienia, wyrok odbywał w więzieniu u Brygidek we Lwowie w latach 1930-1932. Po odbyciu kary, służba w 5. Pułku Strzelców Podhalańskich w Przemyślu, lata 1932-1934. W latach 1934-1937 pozostawał bez stałego zajęcia, od 1937 r. pracował jako destylator w Rafinerii „Galicja” w Drohobyczu. We wrześniu 1939 r. zmobilizowany w Przemyślu, po zakończeniu wojny obronnej — w Drohobyczu. Tam był naczelnikiem wydziału likwidacji [!] w Gwardii Robotniczej. W styczniu 1940 r. rozpoczął pracę w Fabryce „Metalist” najpierw kierownik biura, potem kierownik warsztatów w końcu dyrektor fabryki. Fabryka wchodziła w skład OBŁMIESTPROMU [!]. W 1941 r. ochotnik w Armii Czerwonej, najpierw przy ewakuacji sprzętu, następnie w jednostce budowlanej. W dalszym ciągu pobyt w Azji Środkowej (Ałma-Ata), gdzie był tragarzem na stacji towarowej. W lipcu 1943 r. skierowany do Szkoły Oficerskiej w Riazaniu. Po ukończeniu szkoły dowódca kompanii CKM w 8 pułku piechoty, następnie lektor, w końcu szef Wydziału Politycznego 3 Dywizji WP w kwietniu 1945 r. W czerwcu 1945 r. wraz z 3 DP na Lubelszczyźnie — utrwalanie władzy ludowej, m.in. Hrubieszów, referendum i wybory do Sejmu Ustawodawczego (1947), w tym czasie na stanowisku zastępcy dcy Lubelskiego Okręgu Wojskowego. W grudniu 1947 r. był szefem Oddziału Organizacyjnego Głównego Zarządu Politycznego Wojska Polskiego.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 6649, s. 2, 12, 15-18, 29-37; indeks osobowy akt paszportowych IPN BU 1005/217145.