Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa

W 1933 aresztowany i skazany na 10 lat w ZSRS za szpiegostwo. Według raportu z 18.03.1946, ukarany dwutygodniowym aresztem domowym i przeniesieniem na inny teren na niekierownicze stanowisko: „Ob. Olko Feliks winnym jest niedostarczenia opieki lekarskiej rannemu Budziszewskiemu, przez co ten ostatni leżąc przez pięć godzin na deszczu na podwórzu uciekał i przy ucieczce został zabity. Po zabiciu Budziszewskiego Olko nie pociągnął winnych zabójstwa ww. do odpowiedzialności, nie zawezwał lekarza celem stwierdzenia zgonu, jak również nie zawiadomił o tym swoje władze przełożone” (IPN BU 0193/8600, rozdział III, k. 14). Mimo prób interwencji w tej sprawie p.o. kierownika WUBP w Lublinie („Ob. Olko Feliks pracę urzędu postawił na należytym poziomie, opracował plany rozbicia band reakcyjnych w swoim terenie, biorąc czynny udział w operacjach i kierując nimi osobiście, wynikiem czego było rozbicie band ‘Sokoła’, ‘Młota’ i ‘Zemsty’” (IPN BU 0193/8600, rozdział III, k. 13). F. Olko został przeniesiony do Wrocławia, gdzie m.in. ujawnił nadużycia w „Caritasie” (IPN BU 0193/8600, rozdział III, k. 20). Według notatki służbowej z 16.04.1951: „(…) Swego czasu Kasprowicz był w PUBP Kłodzko, gdzie oficer śledczy tegoż Urzędu poinformował go, że Olko będąc szefem zamordował bezprawnie 4 osoby, prawdopodobnie Żydów. Ów oficer śledczy pisał poprzednio w tej sprawie do Wydziału ds. Funkcjonariuszy WUBP Wrocław, jednak danych tych nikt nie sprawdzał. Wymieniony oficer śledczy pokazał Kasprowiczowi miejsce pogrzebania tych 4 osób oraz jeszcze raz o tym napisał (…)” (IPN BU 0193/8600, rozdział III, k. 12). W okresie od 8.12.1956 do 31.12.1957 dyrektor Biura ds. Przeszkolenia i Zatrudnienia MSW. Z powodu zatajenia informacji o wyroku za szpiegostwo, w 1956 przeniesiony do pracy nieoperacyjnej. Od 2.03.1962 do 7.12.1962 członek Delegacji Polskiej do Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Laosie.