Biuletyn Informacji Publicznej

Działacz społeczny. Od 1945 r. w Stronnictwie Demokratycznym.

Był synem górnika, znanego działacza społecznego, aktywnie działającego w "Związku Górników Zjednoczenia Zawodowego Polskiego" - późniejszego wiceprezydenta Chorzowa. Od 1919 r. brał czynny udział w akcji narodowo-wyzwoleńczej na Górnym Śląsku. W tym czasie ukazują się jego liczne artykuły na łamach polskiej prasy plebiscytowej "Polak", "Górnoślązak" i innych. Założył w Zabrzu pierwsze polskie towarzystow młodzieżowe; sportowe i harcerskie. W 1920 r. wstąpił w szeregi Narodowej Partii Robotniczej. Uczestnik II i III powstania śląskiego. W latach 1920-1923 pracował zawodowo jako redaktor w wydawnictwach prasowych "Górnoślązak" w Bytomiu i "Polak" w Katowicach. W tym okresie był wraz z rodziną  terroryzowany przez  niemieckie bojówki nacjonalistyczne i zmuszony  do przeniesienia się z Zabrza do Chorzowa. Od 1923 r. do wybuchu II wojny światowej pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Chorzowie jako kierownik Inspektoratu Kontroli Zakładów Pracy. Był także organizatorem Związku Młodzieży Pracującej "Jedność" - będąc do 1937 r. prezesem Zarządu Głównego. Aktywny działacz Związku Obrońców Śląska. W okresie okupaji więzień niemieckich obozów koncentracyjnych - Dachau i Mauthausen. Po wojnie prezydent Zabrza (1945-1950). W  latach 1962-63 redaktor naczelny „Kuriera Polskiego”; poseł na Sejm Ustawodawczy, poseł na Sejm PRL II, III i IV kadencji.

Źródło: Archiwum Akt Nowych, 5/370. Zasłużeni działacze SD. Noty biograficzne; H. Wosiński, SD w Polsce Ludowej, Cz. III, s. 44-45.