Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Od sierpnia 1945 r. w PPR następnie w PZPR zawodowy wojskowy, następnie dyplomata. Po ukończeniu szkoły powszechnej w 1929 r.  uczył się w Korpusie Kadetów Nr 3 w Rawiczu, po uzyskaniu matury w 1935 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, którą ukończył w 1937 r. jako podporucznik przydzielony do 76 Pułku Piechoty im. Ludwika Narbutta w Grodnie. Kampanię wrześniową odbył, walcząc w okolicach Wizny, po kapitulacji Warszawy [28 IX] internowany na Litwie w Birsztanach. Po ucieczce z obozu próbował dostać się do Francji celem wzięcia udziału w wojnie z Niemcami. Zatrzymany na statku płynącym z Tallinna przez Kriegsmarine jako obywatel polski najpierw internowany, następnie w maju 1940 r. wraz z grupą kilkudziesięciu osób osadzony na Pawiaku w Warszawie. Stamtąd zwolniony w maju 1940 r. na terenie Warszawy wstąpił do Związku Walki Zbrojnej. W lipcu t.r. aresztowany i po uwięzieniu m.in. na zamku w Lublinie od października 1940 r. w KL Auschwitz od marca 1943 r. w KL Buchenwald gdzie przebywał do czasu ewakuacji obozu w kwietniu 1945 r. Podczas pobytu w obozach zaangażowany w konspirację wojskową, kontaktował się również z konspiracją komunistyczną. Podczas ewakuacji obozu zbiegł z kolumny i ukrywał się do momentu wkroczenia armii amerykańskiej. W lipcu 1945 r. powrócił do Polski i skierowany został do Wyższej Szkoły Oficerskiej w Rembertowie a po jej ukończeniu, w stopniu kapitana służył w Naczelnym Dowództwie i Sztabie Generalnym WP. W latach 1948-1950 Attaché Wojskowy, Morski i Lotniczy w Rzymie. Po powrocie z placówki zwolniony z wojska jako oficer przedwojenny. Ponownie w służbie od 1956 r. powrócił na poprzednie stanowisko, w 1958 r. ukończył Akademię Sztabu Generalnego w Rembertowie pułkownik dyplomowany. W okresie od 1959 do 1963 r. Naczelny Dyrektor w Polskich Liniach Lotniczych LOT. Od 1963 r. w Ministerstwie Spraw Zagranicznych najpierw pełnił funkcję wicedyrektora w IV Departamencie. Od listopada 1964 r. Ambasador PRL w Addis Abebie (Cesarstwo Etiopii) misję zakończył we wrześniu 1969 r. po powrocie w Biurze Planowania Obronnego MSZ. W okresie luty 1972 do marca 1973 r. na stanowisku Przedstawiciela PRL w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie, następnie do 1976 r. Ambasador PRL w Wietnamie. W latach 1976-1977 na stanowisku doradcy ministra w Departamencie II MSZ. W 1977 r. mianowany Ambasadorem PRL w Konakry Republika Gwinei.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 12249, s. 1-2, 7, 9-12, 39.