Biuletyn Informacji Publicznej

  W PPR od 30.06.1946, następnie w PZPR. Mechanik samochodowy. Wykształcenie: 4 klasy szkoły powszechnej i jeden rok kursu mechanicznego .

Od 1919 r., mając zaledwie trzynaście lat, pracował  jako robotnik w Hucie Częstochowa. W tym okresie zainteresował się też ruchem komunistycznym. W latach 1928-1938 był  członkiem KPP. We wrześniu 1930 r. został aresztowany za działalność w KPP i osadzony w więzieniach w Częstochowie i Piotrkowie. Po miesięcznym śledztwie został zwolniony. W czasie okupacji niemieckiej  początkowo przebywał  na terenie ZSRS (od 1940 r. do marca 1942 r.). 7 lutego 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej organizowanej przez gen. Władysława Andersa na terenie ZSRS. 26 marca 1942 r. wyjechał na Bliski  Wschód, a następnie do Włoch gdzie pracował  w charakterze mechanika samochodowego. 18 czerwca 1946 r. powrócił do Częstochowy. W latach 1946 - 1950 pełnił funkcję przewodniczacego w Delegaturze Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym w Częstochowie (1946-1949) i Łodzi (1949-1950).  24 lipca 1950 r. został dyrektorem Biura Wykonawczego Komisji Specjalnej w Warszawie. 26 stycznia 1953 r. Wydział Administracyjny KC PZPR rekomendował go na stanowisko wiceprezesa Sądu Najwyższego. Obowiązki te pełnił do marca 1957 r.  "Sędzia" Tomzik był odpowiedzialny za najbardziej represyjne przedsięwzięcia w Sądzie Najwyższym.

Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka, CK XX/3924, Kwestionariusz dla członków i wstępujacych do PPR; E. Romanowska, "Wkrótce już stanę przed innym sądem..." Prawnicy II Rzeczypospolitej represjonowani w Polsce w latach 1944-1956", Warszawa 2020, s. 77.