Biuletyn Informacji Publicznej

Prawnik. Członek Stronnictwa Demokratycznego. Absolwent Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1933-1936 członek Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Od X 1937 r. członek Klubu Demokratycznego, a następnie od 1938 r. Stronnictwa Demokratycznego.  Od VII 1945 r. ponownie w Stronnictwie Demokratycznym. W okresie okupacji odbył nielegalną aplikację sądową, pracował jako kierownik kancelarii adwokackiej Mariana Nowakowskiego. W czasie powstania warszawskiego wywieziony do Niemiec, gdzie przez 9 miesięcy przebywał w obozie pracy. Po powrocie z obozu w 1945 r. zgłosił się do pracy w resorcie sprawiedliwości. W lipcu tego roku złożył egzamin sędziowski i pracował, kolejno; jako asesor i podprokurator Sądu Okręgowego w Warszawie, następnie wiceprokurator delegowany do Nadzoru Prokuratorskiego Ministerstwa Sprawiedliwości. W 1951 r. został mianowany wiceprokuratorem Generalnej Prokuratury ze skierowaniem do pracy w Departamencie Nadzoru Ogólnego, gdzie pełnił funkcję  naczelnika wydziału w tym departamencie, naczelnika Samodzielnego Wydziału Kolejowego i pełniącego obowiązki dyrektora Departamentu Nadzoru Ogólnego. W 1953 r. został mianowany dyrektorem  tego departamentu. W 1955 r. Rada Państwa nadał mu stopień Prokuratora Prokuratury Generalnej.  Pełnił funkcję kierownika Wydziału Prasy i Propagandy Wojewódzkiego Komitetu Warszawskiego SD (do XI 1945 r. ), był członkiem Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Od 1945 r. członek Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Warszawa - Praga-Północ, wiceprzewodniczący Warszawskiej Wojewódzkiej Rady Narodowej. W latach 1954-1960 radny Rady Narodowej m. st. Warszawy. Był posełem na Sejm PRL III kadencji, członkiem Prezydium Zarządu Głównego Zrzeszenia Prawników Polskich. 

Źródło: Archiwum Stronnictwa Demokratycznego, Akta osobowe Ryszarda Burchackiego; AAN, SD, 5/353, Zasłużeni działacze SD, noty biograficzne; AAN, SD, 1/752, k. 91.; AIPN, IPN BU 728/3395, b.p.