Biuletyn Informacji Publicznej

Helena Wolińska (właśc. Danielak Fajga Mindla) -  prokurator. Doktor Wyższej Szkoły Nauk Społecznych w Warszawie (1960).

Od 1942 r. członek PPR, następnie PZPR.

Absolwentka Prywatnego Żeńskiego Gimnazjum P. Zaksowej w Warszawie (1938). W 1939 r. rozpoczęła studia na Wydziale  Prawa UW, które ukończyła  w 1948 r.

W 1936 r. wstąpiła do Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej, w którym była członkiem i kierownikiem  grupy młodszej. Po wybuchu wojny znalazła się we Lwowie.  Członek Komsomołu na terenie Lwowa. W latach  1939- 1941 pracowała jako kelnerka, pomoc buchaltera, goniec. Po ucieczce z getta w 1942 r. pod  ps. "Lena" i nowym nazwiskiem w Sztabie Głównym GL i AL. W okresie VIII 1942-XI 1942 łącznik w  Sztabie Głównym  GL, a od XI 1942- XII 1943 szef Biura Sztabu GL. Od 1I 1944- 31 VII 1944 szef biura sztabu AL. W latach  01-VIII  1944-31 III 1949 szef Wydz.  Ogólnego Komendy Głównej MO. Od 1 IV 1949 r. do 20 XII 1949 r. w Departamencie Służby Sprawiedliwości: radca prawny Wydziału IV. Od 21 XII 1949 w  Naczelnej Prokuraturze Wojskowej (NPW):  21 XII 1949 -7 VI 1950 szef Wydziału V NPW,  8 VI -31 X 1950 szef Wydzialu IV NPW,  XI 1950 - 3 X 1953 szef Wydziału VII NPW.  W okresie  3 X 1953-28 X 1953 w dyspozycji Głównego Zarządu Politycznego. Od 28 X 1953- 25 XI 1954 szef Wydziału Kadr i Wyszkolenia NPW. 6 XII 1954 przeniesiona do rezerwy. W okresie 1954-1957 w Prokuraturze Generalnej. W latach  1955-1967 doktorantka, a następnie wykładowca w Instytucie  Nauk Społecznych w Wyższej Szkole  Nauk Społecznych przy KC PZPR. W 1972 r. wyjechała z Polski.

Źródło: AIPN BU, 2174/3357, Akta osobowe Heleny Wolińskiej; AAN, Prokuratura Generalna, 951, Sprawozdanie Komisji powołanej dla zbadania przejawów łamania praworządności przez pracowników Generalnej Prokuratury i Prokuratury m.st. Warszawy, k. 63; K. Szwagrzyk, Prawnicy czasu bezprawia. Sędziowie i prokuratorzy wojskowi w Polsce 1944-1956, Kraków-Wrocław 2005, s. 463-464.