Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od 1942 r., następnie w PZPR, przedtem w Związku Młodzieży Socjalistycznej (1930-1933), w latach 1933-1938 w Komunistycznym Związku Młodzieży Polski w tej organizacji pełnił funkcję m.in. sekretarza Komitetu Dzielnicowego, w latach 1934-1938 członek Komunistycznej Partii Polski. Funkcjonariusz organów bezpieczeństwa państwa od 1945 roku, z zawodu malarz pokojowy. Podczas działalności konspiracyjnej używał pseudonimów: „Zbyszek” i „Stach". Do 1930 r. ukończył 6. klasę gimnazjalną, z braku środków przeniósł się do Warszawy i pracował jako roznosiciel kwiatów, kontynuował również naukę. Zaangażował się również w działalność polityczną w związku z tym aresztowany w końcu 1935 r. i skazany na trzy lata więzienia, karę odbywał w więzieniach Płocka i Sieradza. W latach 1932-1936 pracował w charakterze malarza, tapeciarza i elektromontera najpierw u poszczególnych majstrów, w końcu w spółdzielni. Z chwilą wybuchu wojny uciekł z więzienia i znalazł się w Warszawie, zaangażował się w działalność polityczną m.in. kolportując pisma Stowarzyszenia Przyjaciół ZSRR [!]. Z chwilą wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej w czerwcu 1941 r. zaangażował się w działalność dywersyjną [!]. Od 1942 r. w PPR i Gwardii, następnie Armii Ludowej w latach 1942-1944 w Sztabie Głównym GL/AL w Oddziale Zaopatrzenia, od lata 1944 r. Szef Wydziału Zaopatrzenia Sztabu AL. W trakcie powstania dowodził oddziałem AL na Woli, Czerniakowie był również członkiem Sztabu AL w Warszawie. Po upadku powstania wraz z grupą ludności cywilnej znalazł się na robotach w Niemczech, wyzwolony przez Armię Czerwoną w 1945 r. powrócił do kraju. W Polsce rozpoczął służbę w organach bezpieczeństwa, w lipcu-sierpniu 1945 r. Zastępca Szefa Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa w Łodzi, następnie od lutego następnego roku Szef Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego m. st. Warszawy. Od 1952 roku kierował Inspektoratem Ministra w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego. W 1954 r. mianowany Sekretarzem Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego. Delegat na Zjazd Partyjny PPR w 1948 r. i III Zjazd PZPR (1959 r.).
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 19446, s. 6-7, 14-20, 33, 34-36, 45-46, 50-51, 52, 61.