Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-03-2024 11:35

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Stanisław
Nazwisko: Weber
Miejsce urodzenia: Lwów
Data urodzenia: 05-10-1906
Imię ojca: Alfred
Imię matki: Izabela
Dodatkowe informacje:

Jako kadet brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920, podczas której awansował na sierżanta. W 1921 uczestniczył w III Powstaniu Śląskim. W 1927 ukończył Akademię Handlową we Lwowie, w następnym roku Szkołę Podchorążych Rezerwy Artylerii, w 1930 Szkołę Oficerską Artylerii w Toruniu i w 1938 Wyższą Szkołę Wojenną w Warszawie. Po wybuchu II wojny światowej służył w 20 Dywizji Piechoty jako kwatermistrz. W konspiracji kolejno: oficer Wydziału III Dowództwa Głównego Służby Zwycięstwu Polsce, w 1940 szef Wydziału III Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej, w 1941 szef sztabu Komendy Okręgu Warszawa Miasto ZWZ i szef sztabu Komendy Okręgu Warszawskiego AK. Uczestnik powstania warszawskiego, podczas którego odznaczony Orderem Virtuti Militari. Ranny podczas walk. Awansował 14.09.1944 na podpułkownika, a 20.09.1944 przejął obowiązki szefa sztabu Warszawskiego Korpusu AK. Po upadku powstania trafił do obozu jenieckiego w Niemczech. Po wyzwoleniu obozu wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie podjął służbę w Sztabie Generalnym Polskich Sił Zbrojnych. Zdemobilizowany w 1947. Osiedlił się w Londynie, gdzie prowadził zakład zegarmistrzowski. W 1972 powrócił do kraju i zamieszkał w Płońsku. Zmarł 20.04.1990.

Źródła: Księga pamięci Kadetów II Rzeczypospolitej, pod red. J. Wodzyńskiego, Warszawa 2001, s. 382, Warszawa walczy 1939-1945: Leksykon, pod red. K. Komorowskiego, Warszawa 2014, s. 778-779.



Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Występuje w zmikrofilmowanych materiałach Okręgu Warszawskiego AK dotyczących powstania warszawskiego przejętych przez organy bezpieczeństwa PRL. Na poszczególnych dokumentach widnieją jego podpisy i adnotacje jako „Chirurga” – tym pseudonimem posługiwał się jako szef sztabu Okręgu Warszawskiego AK. IPN BU 1518/1, IPN BU 1518/2, IPN BU 1518/3, IPN BU 1518/7.
Występuje w Sprawie Obiektowego Rozpracowania krypt. „Kierownictwo” prowadzonej w okresie 23.09.1948-03.12.1953 przez Wydz. III UBP na m.st. Warszawę wobec kadry dowódczej Okręgu Warszawskiego AK. Wymieniony jako szef sztabu Okręgu i pełniący obowiązki szefa Wydz. III Operacyjnego Sztabu. Odnotowano, że przebywa poza granicami kraju. IPN BU 0423/5728.
W czasie pobytu w Wielkiej Brytanii znalazł się w zainteresowaniu wywiadu PRL. Od 7.07.1952 do 30.05.1953 objęty sprawą krypt. „Chirurg” prowadzoną przez Wydz. II Dep. VII MBP pod nr 1425/b/15. Powodem założenia sprawy była działalność na emigracji, bo wedle „notatki informacyjnej” Sekcji II Wydz. II Dep. VII MBP z 7.07.1952 Stanisław Weber w lipcu 1948 na zjeździe „delegatów AK” wszedł w skład „Zarządu Głównego AK i objął funkcję wiceprzewodniczącego Zarządu”, a w maju 1949 „na III Walnym Zjeździe Delegatów AK” został członkiem „Rady Naczelnej AK”. W materiałach sprawy znajduje się jego charakterystyka opracowana na podstawie przedwojennych akt osobowych, życiorys z roku 1935 i wyniki sprawdzeń członków jego rodziny i osób, z którymi utrzymywał kontakty w czasie II wojny światowej. Materiały sprawy złożone 4.04.1962 w archiwum MSW pod nr. 1435/II/15 zostały zniszczone, zachowany mikrofilm nr 1320/2-14. IPN BU 01178/637 (1320/2-14).
Zarejestrowany 9.12.1972 w Wydz. „C” KWMO w Warszawie przez Referat ds. SB KPMO w Płońsku do Kwestionariusza Ewidencyjnego krypt. „Medyk” nr 8034. Objęty inwigilacją po przyjeździe z żoną z Wielkiej Brytanii do Polski w październiku 1972 i zamieszkaniu w Płońsku. Był podejrzany o „ujemne oddziaływanie na środowisko byłych członków AK” i działalność na rzecz „wrogich ośrodków ideologiczno-wywiadowczych”. W aktach odnotowano, że był zawodowym wojskowym, podczas wojny obronnej 1939 w 20 dywizji piechoty walczył pod Mławą i w obronie Warszawy, awansował na majora i został trzykrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Po ucieczce z niewoli działał w konspiracji, był szefem sztabu Komendy Okręgu Warszawskiego AK (nosił ps. „Chirurg”). W czasie powstania warszawskiego awansował na podpułkownika i został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Po zwolnieniu z niewoli wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie działał w środowisku byłych żołnierzy AK, a w Londynie prowadził zakład zegarmistrzowski. Prowadzenie KE przejął 5.06.1975 Wydz. III KWMO w Ciechanowie, który zarejestrował go w ciechanowskim Wydz. „C” pod nr 331. Inwigilację zakończono 29.05.1976 po uznaniu, że nie „prowadzi negatywnej działalności politycznej” i ze względu na „podeszły wiek”. W trakcie prowadzenia sprawy funkcjonariusze SB przeprowadzili z nim 4 rozmowy „sondująco-operacyjne”. Do inwigilacji wykorzystano osobowe źródła informacji (TW i KO), podsłuch telefoniczny i perlustrację korespondencji oraz zlecono przeszukania bagażu na granicy. Akta sprawy zostały złożone 31.05.1976 w Wydz. „C” KWMO w Ciechanowie pod nr. 35/II. IPN BU 0904/24 (35/II), mikrofilm IPN BU 01329/24 (35/2).
.