Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"
Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL
Nazwisko: Minc
Miejsce urodzenia: Warszawa
Data urodzenia: 05-08-1914
Imię ojca: Jakub
Imię matki: Bronisława
Chemik. W 1932 wstąpił na Uniwersytet Warszawski (UW), sekcję chemiczną ukończył w 1938. Specjalizował się w chemii celulozy, a w szczególności sztucznym włóknie celulozowym. W latach 1935 – 1938 pracował w laboratorium badawczym Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Od marca 1938 był kierownikiem laboratorium Farbiarni Sztucznego Włókna w Rudzie Pabianickiej (Szwajcarska Spółka Akcyjna). W 1939 wziął udział w obronie Warszawy. W końcu listopada 1939 dostał się do Białegostoku. Następnie, do lutego 1941 inżynier chemik w Fabryce Sztucznego Włókna w Mohylewie na terenie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (BSSR). Jako kierownik Centralnego Badawczego Laboratorium, opracował metodę otrzymywania wzmocnionego włókna do produkcji opon samochodowych. W lutym 1941 powołany został do pracy w Białoruskiej Akademii Nauk jako starszy asystent w Laboratorium Chemii Koloidów. Z chwilą wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej ewakuował się do Czelabińska, tam pracował w Fabryce Wojskowej nr 34, prowadząc badania nad nitrocelulozą. W czerwcu 1943 zgłosił się jako ochotnik do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, w październiku odniósł rany w bitwie pod Lenino. W końcu grudnia 1943 wysłany został do Akademii Wojennej Broni Chemicznej w Moskwie, ukończył ją w sierpniu 1944. Następnie skierowany do 1 Korpusu Pancernego WP – przeszedł cały jego szlak bojowy, biorąc czynny udział w walkach pod Wrocławiem, Berlinem, Dreznem i Pragą. 4.03.1945 wstąpił do PPR (podówczas ppor., szef służby chemicznej I Brygady). W lipcu 1945 odkomenderowany do decyzji Ministra Oświaty. Skierowano go do pracy na Politechnice Gdańskiej – adiunkt katedry Chemii Fizycznej. Do 1952 profesor Politechniki Gdańskiej. W latach 1952 – 1962 profesor UW. Od 03.1958 był zastępcą dyrektora ds. nauki w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku.
Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/18794 (dawna: 8017); AIPN BU 230/508 (1332/508). Akta administracyjne; AIPN BU 1010/119472 (EAWA 119472). Akta paszportowe.
Stanowisko | Komórka organizacyjna | Instytucja | Miejscowość | Partia polityczna | Data rozpoczęcia | Data zakończenia | Źródło informacji |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sekretarz | POP przy Politechnice Gdańskiej | Gdańsk | PPR | 1945 | 1948 | AAN, KC PZPR, CK XX/18794. | |
Sekretarz | POP przy Politechnice Gdańskiej | Gdańsk | PZPR | 1948 | 1949 | AAN, KC PZPR, CK XX/18794. | |
Podsekretarz Stanu | Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego | Warszawa | 02-05-1962 | 01-1966 | AAN, KC PZPR, CK XX/18794; T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski wg stanu na dzień 28 II 1991, W-wa 1991, s. 210. |