Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-10-2024 11:46

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL


Imiona: Stefan
Nazwisko: Minc
Miejsce urodzenia: Warszawa
Data urodzenia: 05-08-1914
Imię ojca: Jakub
Imię matki: Bronisława
Dodatkowe informacje:

Chemik. W 1932 wstąpił na Uniwersytet Warszawski (UW), sekcję chemiczną ukończył w 1938. Specjalizował się w chemii celulozy, a w szczególności sztucznym włóknie celulozowym. W latach 1935 – 1938 pracował w laboratorium badawczym Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie. Od marca 1938 był kierownikiem laboratorium Farbiarni Sztucznego Włókna w Rudzie Pabianickiej (Szwajcarska Spółka Akcyjna). W 1939 wziął udział w obronie Warszawy. W końcu listopada 1939 dostał się do Białegostoku. Następnie, do lutego 1941 inżynier chemik w Fabryce Sztucznego Włókna w Mohylewie na terenie Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (BSSR). Jako kierownik Centralnego Badawczego Laboratorium, opracował metodę otrzymywania wzmocnionego włókna do produkcji opon samochodowych. W lutym 1941 powołany został do pracy w Białoruskiej Akademii Nauk jako starszy asystent w Laboratorium Chemii Koloidów. Z chwilą wybuchu wojny niemiecko-rosyjskiej ewakuował się do Czelabińska, tam pracował w Fabryce Wojskowej nr 34, prowadząc badania nad nitrocelulozą. W czerwcu 1943 zgłosił się jako ochotnik do 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, w październiku odniósł rany w bitwie pod Lenino. W końcu grudnia 1943 wysłany został do Akademii Wojennej Broni Chemicznej w Moskwie, ukończył ją w sierpniu 1944. Następnie skierowany do 1 Korpusu Pancernego WP – przeszedł cały jego szlak bojowy, biorąc czynny udział w walkach pod Wrocławiem, Berlinem, Dreznem i Pragą. 4.03.1945 wstąpił do PPR (podówczas ppor., szef służby chemicznej I Brygady). W lipcu 1945 odkomenderowany do decyzji Ministra Oświaty. Skierowano go do pracy na Politechnice Gdańskiej – adiunkt katedry Chemii Fizycznej. Do 1952 profesor Politechniki Gdańskiej. W latach 1952 – 1962 profesor UW. Od 03.1958 był zastępcą dyrektora ds. nauki w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/18794 (dawna: 8017); AIPN BU 230/508 (1332/508). Akta administracyjne; AIPN BU 1010/119472 (EAWA 119472). Akta paszportowe.



Stanowisko Komórka organizacyjna Instytucja Miejscowość Partia polityczna Data rozpoczęcia Data zakończenia Źródło informacji
Sekretarz POP przy Politechnice Gdańskiej Gdańsk PPR 1945 1948 AAN, KC PZPR, CK XX/18794.
Sekretarz POP przy Politechnice Gdańskiej Gdańsk PZPR 1948 1949 AAN, KC PZPR, CK XX/18794.
Podsekretarz Stanu Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego Warszawa 02-05-1962 01-1966 AAN, KC PZPR, CK XX/18794; T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski wg stanu na dzień 28 II 1991, W-wa 1991, s. 210.
.