Biuletyn Informacji Publicznej

W 1948 członek PPR, w PZPR w 1964 r. Egzamin maturalny zdał w Warszawie w 1939 r. w Liceum im. Stefana Batorego. W 1942 r. ukończył w Warszawie Szkołę im. Wawelberga (1942) z tytułem technika elektryka, potem uczęszczał do Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej (na terenie Politechniki Warszawskiej), od 1943 roku w konspiracji (Armia Krajowa), plutonowy podchorąży. Wziął udział w powstaniu warszawskim, potem w niewoli w obozie w Łambinowicach, po oswobodzeniu służył w I Korpusie Pancernym WP (od maja 1945 r.) i wziął udział w ostatnich walkach II wojny. Po wojnie studiował na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, uzyskał dyplom inżyniera elektryka (27.03.1947 r.). W okresie lipiec 1945 r. - 1947 r. pracował jako technik w Elektrowni Górnośląskiej w Gliwicach, następnie tamże jako inżynier od lutego 1947 r. do końca 1949 r. W latach 1949 – 1953 starszy asystent Katedry Elektrowni Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Od stycznia 1950 do końca 1952 r. był kierownikiem budowy Elektrowni Zabrze. W okresie 1953 – 1958 naczelny inżynier w Przedsiębiorstwie Energomontaż „Północ” Warszawa. W okresie późniejszym, w latach 1958 – 1974 praca w Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Budownictwa Elektrowni i Przemysłu, na stanowiskach od zastępcy dyrektora ds. produkcji do dyrektora naczelnego (od 1965). Oprócz PPR/PZPR był członkiem Związku Zawodowego Energetyków i Pracowników Budownictwa, w 1947 członek Naczelnej Organizacji Technicznej.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 19165, s. 4, 8, 6, 10, 18.