Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od roku 1945 lub 1946 (brak dokładnych danych), następnie w PZPR. Do roku 1915 uczył się i pracował w Warszawie. Od 1912 r. w Związku Zawodowym Pracowników Przemysłu Mącznego, organizacji pod wpływem Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy. W 1915 zmobilizowany do armii rosyjskiej walczył w szeregach 26 Mohylowskiego pp. W okresie dwuwładzy znalazł się w komitecie pułkowym, w sierpniu 1917 r. przyjęty przez komisję partyjną przy Sztabie XI Armii do Rosyjskiej Socjal-Demokratycznej Partii Robotniczej RSDRP(b), obrany szefem sztabu pułku i członkiem rewolucyjnego trybunału pułkowego, z tym oddziałem brał udział w walkach z armią Petlury i Winniczenki na Ukrainie. W 1918 r. w niewoli austriackiej, następnie zbiegł i ukrywał się na terenie Łowicza. Po 11.11.1918 r. w Wojsku Polskim służył w Dowództwie Placu miasta Łowicza przy 30 pp. w stopniu st. sierżanta. Aresztowany za agitację komunistyczną w wojsku zbiegł z aresztu, schronił się w Prusach Wschodnich (Brodnica). Tam pracował w miejscowej piekarni i działał w Związku Spartakusa. W związku z działalnością aresztowany i deportowany z Niemiec do Polski. W Warszawie przebywał do maja 1920 r. - jako internowany, po zawieszeniu broni między RP a Rosją Sowiecką zwolniony z więzienia z żądaniem wyjazdu z Polski. Ponieważ organizacja partyjna nie wyraziła zgody na wyjazd, został i prowadził działalność partyjną. Był między innymi członkiem warszawskich komitetów dzielnicowych, wówczas działał pod pseudonimem „Wańka". W 1924 roku po aresztowaniu przez defensywę i zwolnieniu za kaucją wyjechał do ZSRS. Od grudnia 1924 r. rozpoczął pracę w Międzynarodówce Chłopskiej w Moskwie jako Kierownik Wydziału Łączności Międzynarodowej – pracował do lutego 1931 r. W tym czasie sekretarz komórki partyjnej WKP(b) w Międzynarodówce Chłopskiej i Instytucie Agronomicznym. Następnie pracował w Instytucie Naukowo-Badawczym Przemysłu Owocowo-Warzywnego w charakterze dyrektora administracyjno-finansowego. We wrześniu 1932 r. skierowany na naukę do Akademii Przemysłu Spożywczego im. J. Stalina, ukończył ją w maju 1936 r. Po studiach był dyrektorem „Pitcekombinatów” i „Pticesowchozów”, hodowla i przetwórstwo drobiu, w Humaniu i Liwnach. W 1937 r. członek komitetu rejonowego WKP(b) w Liwnach. W listopadzie 1937 r. skierowany do pracy w „Siewżełdostroju” [!] miejscowości: Kniaź, Pohost, Iżma, Kożwa, Uchta, pracował do sierpnia 1945 r. Podczas pobytu na terytorium ZSRS występował pod nazwiskiem Włodzimierz Stolarow. 30 grudnia 1945 r. przyjechał do Warszawy, a od stycznia 1946 r. rozpoczął pracę w KC PPR – jako instruktor. Delegat na II Zjazd PZPR.
Źródła: Archiwum Akt Nowych Biuro Spraw Kadrowych KC PZPR 237/XXIII-409, k. 4-7, 8, 9, 23, 24; Centralna Kartoteka KC PZPR 3926, s. 1.