Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PZPR od 1.12.1964 r. W latach 1923 – 1926 studiował na Uniwersytecie Poznańskim, najpierw na Wydziale Rolno-Leśnym, potem ekonomicznym, dyplom i tytuł magistra nauk ekonomiczno-politycznych Uniwersytetu Poznańskiego z dn. 13.07.1933 r. Po ukończeniu studiów do września 1939 r. pracował jako dziennikarz. W 1930 r. redaktor naczelny „Dziennika Poznańskiego”, pisywał także do „Gazety Polskiej”, „Illustrowanego Kuryera Codziennego” [s.] oraz „Wiadomości Literackich". Członek Syndykatu Dziennikarzy Wielkopolskich i Związku Zawodowego Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej, Towarzystwa Przyjaciół Strzelca, Towarzystwo Opieki nad Polakami Zagranicą.
We wrześniu 1939 r. uciekł z Poznania do Warszawy, pracował w radiostacji „Warszawa II” – nadawał audycje w języku niemieckim. Po kapitulacji Warszawy, w grudniu 1939 r. przez granicę pod Muszyną uciekł przez terytorium Słowacji na Węgry. W Budapeszcie w okresie luty – czerwiec 1940 r. prowadził pismo dla uchodźców polskich „Wieści Polskie”, stamtąd w obawie przed aresztowaniem przez terytorium Jugosławii i Grecji przedostał się do Turcji. W Stambule, gdzie osiadł, w porozumieniu z Ministerstwem Prac Kongresowych [Rządu Londyńskiego] rozpoczął prace nad powojennym rozwiązaniem problemu niemieckiego i ustaleniu nowej granicy zachodniej. Od 1941 r. w Londynie – kontynuuje powyższe prace, od 1943 r. w stałym kontakcie z grupą Polaków z ZPP, oraz z dziennikarzami sowieckimi [!]. Od czerwca 1945 r. w Polsce, z polecenia ministra spraw zagranicznych Zygmunta Modzelewskiego przygotowywał materiały na Konferencję Poczdamską. Od lipca 1945 r. w Ambasadzie RP w Londynie, od września 1945 r. w MSZ w Warszawie, w listopadzie 1945 r. radca ambasady w Londynie. W kwietniu 1946 r. przewodniczył Komisji Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Uchodźców, w tym samym roku był delegatem na Konferencję Pokojową w Paryżu. W okresie styczeń 1947 marzec 1955 r. Ambasador RP/PRL w Waszyngtonie. W 1951 r. był członkiem polskiej delegacji na Konferencję Pokojową w San Francisco (zakończenie wojny na Pacyfiku). Od 1 marca 1955 r. dyrektor Departamentu III w MSZ, od kwietnia t.r. był członkiem Kolegium MSZ, od 1 września 1955 r. ambasador nadzwyczajny i pełnomocny ad personam.
Źródła: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR sygn. 5995, s. 8, 9-10, 15, 16, 18.