Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od lutego 1946 r., następnie w PZPR. Absolwent szkoły technicznej L. Bartha w Berlinie (1933 r.). W okresie konspiracyjnym posługiwał się pseudonimami: Sendler (1935 r.), Angina [?] (1936 r.). W roku 1925 wraz z rodzicami emigrował do Palestyny, uczył się w gimnazjum w Hajfie, z uwagi na trudne warunki materialne przerwał naukę i rozpoczął pracę zarobkową. W latach 1928-1930 pracował w fabryce „Salomona” w Jerozolimie, od 1927 r. był członkiem związków zawodowych, wybrany został sekretarzem młodzieżowej sekcji Związku Zawodowego Metalowców miasta Jerozolimy. Od roku 1930 w Niemczech gdzie oprócz studiów technicznych zaangażował się w działalność polityczną, członek Komunistycznego Związku Młodzieży Niemiec, następnie Komunistycznej Partii Niemiec (KPD). Z końcem 1933 roku zaangażowany do pracy partyjnej jako „nielegalny”, kierował w tym czasie techniką partyjną na terenie Niemiec środkowych. Od 1935 r. decyzją partii na emigracji w Pradze (Republika Czechosłowacka). W Pradze pracował w propagandzie niemieckiej organizacji partyjnej, potem kierował szkoleniem partyjnym niemieckiej emigracji w Czechosłowacji. W tym okresie udzielał się również w publicystyce, współpracował z czasopismami „Tvorba” i „Weltbuehne". W latach 1937-1938 kilkakrotnie wysyłany do Niemiec, celem przekazania instrukcji politycznych i materiałów partyjnych. Od 1939 r. decyzją partii na emigracji w Londynie, gdzie pracował jako ślusarz przy budowie maszyn. Pracując w Londynie był członkiem związku zawodowego Amalgamated Engeneering Union (AEU) oraz zastępcą przewodniczącego rady zakładowej fabryki Truvox. Jednocześnie działał w KPD w Wielkiej Brytanii, jako sekretarz koła partyjnego w Londynie i członek komisji partyjnych (brak bliższych danych) a od 1944 r. został członkiem emigracyjnego kierownictwa partii. W związku z decyzją o powrocie do Polski wstępuje do PPR. Następnie wysłany przez MSZ w Warszawie do Berlina, najpierw attaché prasowy, potem I sekretarz Polskiej Misji Wojskowej, od 1950 do odwołania przez KC PZPR (10.03.1951) kierownik PMW w Berlinie. Po przyjeździe do Warszawy od czerwca 1951 r. do 19.04.1968 r. w dyrekcji Polskiego Radia najpierw zastępca dyrektora Dyrekcji Obcojęzycznych PR, potem dyrektor w Zespole Programu Zagranicznego PR i dyrektor Programowy Zespołu Programu dla Zagranicy PR.
Źródła: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 2636, s. 4-11, 12-13, 14,15, 18, 20-21; AIPN BU 0296/254 t. 3, indeks osobowy.