Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Żołnierz zawodowy – pułkownik. Od 2.06.1944 do 1985 w wielu jednostkach wojskowych i na różnych stanowiskach w wojskach łączności – od Szefa Łączności batalionu do Zastępcy Szefa Wojsk Łączności MON w 1977. W 1944 uzyskał dyplom ukończenia Oficerskiej Szkoły Łączności. Od kwietnia 1947 w PPR, od 15.12.1948 w PZPR. W okresie 1954 - 1959 kierownik grupy partyjnej - Warszawa, zaś 1960 - 1964 sekretarz POP PZPR - Warszawa [brak bliższych danych]. 8.10.1959, po odbyciu studiów w latach 1956 – 1959 na fakultecie Radiolokacji i Łączności Wojskowej Akademii Technicznej im. Jarosława Dąbrowskiego uzyskał tytuł magistra inżyniera łączności o specjalności radiotechnika. Wg opinii POP Szefostwa Wojsk Łączności z 28.08.1985 „Brał bezpośrednio, czynny udział w operacjach Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego przeciwko bandom i reakcyjnemu podziemiu na terenie województwa rzeszowskiego i lubelskiego w 1947 oraz dowodząc grupą operacyjną w 1948 w województwie kieleckim”. W związku z wejściem w życie ustawy o utworzeniu urzędu Ministra Transportu, Żeglugi i Łączności – w dniu 24.10.1987 zniesione zostało Ministerstwo Łączności.
Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/11.161 (dawna: CK/VII-1841);