Biuletyn Informacji Publicznej

Prawnik, dziennikarz. W latach 1935 – 1936 należał do Związku Młodzieży Pracującej „Jedność”. W 1937 wstąpił do PPS i Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej (ZNMS) w Krakowie. W krakowskim ZNMS-ie wybrany został prezesem na rok akademicki 1937/1938. Po odbyciu studiów zapisał się na listę aplikantów sądowych i w okresie od stycznia do września 1939 był aplikantem sądowym w Sądzie Okręgowym w Katowicach. Równocześnie prowadził działalność oświatową w TUR oraz publicystyczną w pismach lewicowych, np. „Sygnały” pod ps. Józef Lubojański. W 1940 aresztowany i osadzony w obozie koncentracyjnym Dachau, a następnie Gusen-Mathausen. W czasie od 12.1941 do 10.1942 buchalter w Warsztatach Samochodowych „Fumak”. W pierwszym kwartale 1942 na terenie Krakowa wstąpił do PPR. Od 22.10.1942 do 15.08.1943 więziony na Montelupich w Krakowie. Po ucieczce z więzienia ukrywał się, na terenie Warszawy pod nazwiskiem Czesław Broszkiewicz. Od jesieni 1944 pracował w Resorcie Sprawiedliwości PKWN w Lublinie, w okresie listopad 1944 – styczeń 1945 był tam wicedyrektorem Biura Personalnego. Po wyparciu Niemców ze Śląska, z grupą operacyjną gen. Zawadzkiego objął stanowisko prezydenta miasta Chorzowa (od stycznia do sierpnia 1945). W sierpniu 1945 został Sekretarzem Generalnym Polskiego Związku Zachodniego. W kwietniu 1946 przeszedł do pracy w Ministerstwie Ziem Odzyskanych i do marca 1947 był tam na stanowisku radcy.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/14799 (dawna: 432);