Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Inżynier mechanik. W czasie 1935 – 1938 uczeń tokarski w przedsiębiorstwie „H. Cegielski Towarzystwo Akcyjne w Poznaniu”. W 1938 ukończył tam szkołę przyzakładową, pod nazwą Szkoła Rzemieślniczo-Przemysłowa. W okresie okupacji niemieckiej, kiedy od listopada 1939 zakłady w Poznaniu zostały skonfiskowane i przejął je koncern Deutsche Waffen und Munitionsfabriken (DWM) dalej był tokarzem. W styczniu 1941 został aresztowany przez Gestapo za działalność na szkodę Niemiec, osadzony w Forcie VII – Poznań, później we Wronkach – do marca 1942. W dniu 25.10.1945 będąc uczniem technikum wstąpił do PPR, dalej w szeregach PZPR. W 1946 ukończył Państwowe Technikum w Bytomiu, do tego roku był tam przewodniczącym koła Związku Walki Młodych (ZWM). W okresie powojennym zawodowo nadal związany z Zakładami Przemysłowymi „H. Cegielski” w Poznaniu, nieprzerwanie do połowy 1949. Od marca 1946 do kwietnia 1947 asystent, następnie kierownik Wydziału [b.b.d.]. Od maja 1947 do końca listopada 1948 był kierownikiem Wydziału [b.b.d.]. W okresie 1.12.1948 – 07.1949 wicedyrektorem technicznym tego przedsiębiorstwa – w końcu 1948 nosiło nazwę „Zjednoczenie Przemysłu Taboru i Sprzętu Kolejowego H. Cegielski Spółka Akcyjna w Poznaniu pod tymczasowym zarządem państwowym”. Od 07.1949 do 1950 dyrektor naczelny Zaodrzańskich Zakładów Konstrukcji Stalowych „Zastal” w Zielonej Górze. W latach 1950 – 1952 dyrektor naczelny Zakładów „H. Cegielski” w Poznaniu. 8.06.1954 uzyskał tytuł inżyniera mechanika na Politechnice Warszawskiej. Od 1956 do 1962 dyrektor naczelny Centralnego Zarządu Przemysłu Precyzyjnego w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego w Warszawie. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/14985 (dawna: 8247);