Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"
Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"
Imiona: Tadeusz
Nazwisko: Mrożek
Miejsce urodzenia: Hyki/Tuszów
Data urodzenia: 24-04-1925
Imię ojca: Bronisław
Imię matki: Zofia
Nazwisko: Mrożek
Miejsce urodzenia: Hyki/Tuszów
Data urodzenia: 24-04-1925
Imię ojca: Bronisław
Imię matki: Zofia
Treść zapisów ewidencyjnych
| Opis materiałów | Stan zachowania | Uwagi |
|---|---|---|
| Tadeusz Mrożek, ps. "Żołądź" w czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej. W czerwcu 1945 wstąpił do organizacji niepodległościowej Jana Dubaniowskiego ps. "Salwa", biorąc udział w akcjach zbrojnych, m.in. w likwidacji sowieckiego majora oraz w likwidacji żołnierzy LWP. Ze swojej działalności ujawnił się 20.03.1947 przed PUBP w Bochni. Akta zawierają m.in. oświadczenie o ujawnieniu Tadeusza Mrożka, protokół przesłuchania świadka - Józefa Miki oraz wewnętrzną korespondencję UB/MO w tej sprawie. Rozpracowanie zakończono i materiały sprawy złożono 23.06.1955 w Archiwum Wydz. X WUdsBP w Krakowie pod dawną sygn. 633/II. Przerejestrowano 28.04.1966 do sygn. 55/II. | Akta o sygn. IPN Kr 010/50 (55/II) | |
| Akta operacyjne PUBP w Górze Śląskiej dot. Tadeusza Mrożka, który występuje w nich jako były żołnierz AK, a następnie organizacji niepodległościowej Jana Dubaniowskiego "Salwy". Za zatajenie tych informacji został usunięty z PZPR. Od 1953 roku był opracowywany jako kandydat na TW, jednak od werbunku odstąpiono, ponieważ zrezygnowano z rozpracowania osoby, do której Mrożek miał zostać pozyskany. Raport o niedokonaniu werbunku informatora sporządził 03.06.1955 starszy referent PDdsBP w Górze Śląskiej, Kazimierz Głowacki. Materiały złożono 08.12.1955 w Archiwum Wydz. X WUdsBP we Wrocławiu pod sygn. 49615/II. | Akta o sygn. IPN Wr 024/2901 (49615/II). | |
| Charakterystyka nr 19, dot. organizacji Jana Dubaniowskiego ps. "Salwa", opracowana w Wydz. "C" KWMO w Krakowie w latach 1975-1976. Akta zawierają kwestionariusz osobowy Tadeusza Mrożka, który występuje jako żołnierz organizacji niepodległościowej "Salwy" od czerwca 1945, biorący udział w jej akcjach, ujawniony 20.03.1947. Dowódca organizacji, do której należał Mazur, J. Dubaniowski ps. "Salwa", zaczął tworzyć lokalną strukturę Narodowych Sił Zbrojnych (NSZ) po nawiązaniu kontaktu z byłym dowódcą placówki AK w Lubomierzu Józefem Trutym ps. "Lis". Dubaniowski objął nad nią dowództwo 22.06.1945 roku. Określił wówczas trzy cele swojej organizacji: udaremnienie jakiejkolwiek działalności komunistycznej, przygotowanie terenu pod względem wojskowym na wypadek zbrojnego wystąpienia oraz udaremnienie pospolitego bandytyzmu. W dniu 11.11.1945 roku "Salwa" zarządził utworzenie nowego oddziału partyzanckiego, mającego na stałe kwaterować w lesie. W ten sposób powstał oddział partyzancki NSZ, używający nazwy "Żandarmeria". Zostały z niej wydzielone dwa pododdziały: "grupa północna", dowodzona początkowo przez Stanisława Dyląga ps. "Ślusarczyk", a po jego śmierci przez Eugeniusza Gałata ps. "Wiktor" oraz "grupa południowa", dowodzona początkowo przez Józefa Trutego ps. "Lis", a po jego śmierci przez ppor. Józefa Mikę ps. "Wrzos", który jednocześnie objął funkcję zastępcy "Salwy". Organizacja była niezwykle aktywna. Wg szacunków UB przez cały okres jej istnienia należało do niej 110 żołnierzy. Posiadała - zwłaszcza w początkowym okresie - całą sieć współpracowników, informatorów, łączników. Żołnierze "Salwy" dokonali 138 akcji zbrojnych. W marcu 1946 roku na "Żandarmerię" było założone rozpracowanie agenturalne krypt. "Groźny", wykorzystano do niego kilkunastu informatorów, jednak bez oczekiwanych rezultatów. W związku z tym komuniści skoncentrowali się na połączonych akcjach UB, MO oraz KBW przeciwko organizacji "Salwy". W dniu 14.03.1947 Jan Dubaniowski ujawnił się wraz z kilkudziesięcioma żołnierzami swojej organizacji, a do pozostałych wydał odezwę, wzywającą ich do ujawnienia. Mimo to UB wkrótce zaczął represje. W tej sytuacji Dubaniowski w sierpniu 1947 ponownie utworzył oddział zbrojny, którego został dowódcą. "Salwa" zginął w potyczce z UB w Rudzie Kameralnej 27.09.1947 przy próbie przeniesienia oddziału na teren Beskidu Sądeckiego. | Akta o sygn. IPN Kr 074/19 (19/X). |