Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Prawnik, ekonomista, handlowiec. Ukończył Zgierską Szkołę Handlową. Od końca 1916 był sekretarzem łódzkiego adwokata J. B. Langego. W maju 1918 ukończył Szkołę Handlową Zgromadzenia Kupców w Łodzi i jako księgowy pracował w jej administracji. W listopadzie 1918 został powołany do wojska, uprzednio należał też do Polskiej Organizacji Skautowskiej i Polskiej Organizacji Wojskowej. Służył do 1920, na froncie dowodził plutonem karabinów maszynowych w pociągu pancernym. Jeszcze w 1918 wstąpił na Wydział Prawa i Nauk Politycznych UW, studia te kontynuował do 1924, specjalizując się w ekonomii. Do końca lutego 1922 był cywilnym urzędnikiem – księgowym w Centralnych Składach Taborowych Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. W 1922 wstąpił też do Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich. Dalej pracował jako księgowy – dysponent w Kasie Chorych w Łodzi, a następnie od 05.1925 do 06.1935 w Ubezpieczalni Społecznej, gdzie był kierownikiem Biura Zakupów. Od 1924 członek KPP, występował pod ps. „Oksza”. W 1925 wstąpił do PPS „Lewicy”. Od września 1935 do września 1939 dyrektor handlowo-finansowy w firmie „Przemysł Wełniany A. Prussak w Łodzi”. W listopadzie 1938 był porucznikiem intendentem rezerwy. Po napaści Niemiec na Polskę we wrześniu 1939 był w intendenturze Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej płk. Stefana Roweckiego, walczącej w składzie Armii Lublin gen. Piskora. W dniu 20.09.1939 po kapitulacji pod Tomaszowem Lubelskim został wzięty do niewoli. Przebywał w obozach w Bochni, Krakowie i od 12.1939 do 05.1942 w Oflagu II B Arnswalde (Choszczno), a do lutego 1945 w Oflagu II D Gross Born (Wielki Bór). Prowadził tam wykłady z ekonomii i księgowości dla współwięźniów. 23.02.1945 przybył do Łodzi. 11.03.1945 wstąpił do PPR. Rozpoczął pracę jako dyrektor w Państwowych Zakładach Przemysłu Bawełnianego w Moszczenicy, w związku z czym w 1947 powołano go na dyrektora handlowego Centralnego Zarządu Przemysłu Włókienniczego w Łodzi. Od 3.03.1948 do 10.1949 był naczelnym dyrektorem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie. W latach 03.1958 – 16.03.1965 wiceprezes Narodowego Banku Polskiego. W międzyczasie, pełnił funkcję zastępcy sekretarza w Radzie Wzajemnej Pomocy Gospodarczej w Moskwie, z której odwołano go w 1963.
Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/5825 (dawna: 5827);