Biuletyn Informacji Publicznej

Hutnik, działacz robotniczy, inżynier. Pseudonim „Dziadek” w KPP i PPR. W latach 1916 – 1920 robotnik (aparatowy) w Hucie Cynkowej w Trzebini. W tym czasie wstąpił do Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i Śląska Cieszyńskiego, w której był przewodniczącym grupy młodzieżowej i kolporterem gazety "Prawo Ludu". Następnie wstąpił do PPS. W okresie 1920 – 11.1922 służył w pułku łączności i ciężkiej kompanii telegraficznej w Wojsku Polskim na Wołyniu. Po zakończeniu działań wojennych wrócił do poprzedniego miejsca pracy, był tam dozorcą oddziału siarkowni. Od 1924 do 1938 związany był z KPP. W styczniu 1942 w jego mieszkaniu został założony podokręgowy Komitet PPR, którego był członkiem. W okresie okupacji niemieckiej brał udział w działaniach partyzanckich i sabotażowych, m.in. na terenie Zakładów Hutniczych w Trzebini. 10.02.1945 został zamianowany wójtem gminy zbiorowej Trzebinia Wieś. W maju 1945 założył Spółdzielnię Samopomocy Chłopskiej w Trzebini i był tam przewodniczącym Rady Nadzorczej do 1948. W lipcu 1945 powołano go do Nadzwyczajnej Komisji Kontroli w Katowicach. Od października 1945 był dyrektorem Zakładów Hutniczych w Trzebini. W 1946 uzyskał stopień technika hutnika w Państwowej Szkole Górniczo-Hutniczej w Dąbrowie Górniczej. W 1947 został dopuszczony na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie do egzaminu, wskutek czego otrzymał dyplom inżyniera. Od 1.01.1948 został przeniesiony na dyrektora do Zakładów Hutniczych w Szopienicach. Był aktywnym członkiem ORMO na terenie Chrzanowa, działał też wśród Uczestników Walki Zbrojnej o Niepodległość i Demokrację. Z dniem 1.07.1949 mianowano go naczelnym dyrektorem Centralnego Zarządu Przemysłu Metali Nieżelaznych w Katowicach.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/3006 (dawna: 3007);