Biuletyn Informacji Publicznej

Doktor praw.  Podsekretarz stanu w Ministerstwie Ziem Odzyskanych, zastępca Prokuratora Generalnego PRL.

Od stycznia 1945 r. członek PPR, a następnie PZPR.

W 1928 r. ukończył szkołę średnią J. Słowackiego  w Wilnie. W 1930 r. zapisał się na  Wydział Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Wileńskiego. Jednak z  powodu trudnej sytuacji materialnej zmuszony był podjąć pracę zarobkową. W latch 1930-1934 pracuje jako praktykant  w urzędach pocztowych w Wilnie, w dyrekcji poczty i jako zastępca kierownika poczty. Po zdaniu egzaminu urzędniczego  w latach 1934-1939 pracuje w Ministerstwie Poczt i Telegrafu jako referent od spraw uproszczenia manipulacji pocztowych,  pełni równocześnie funkcję sekretarza redakcji "Przegląd Pocztowy". W okresie 1939-1942 utrzymywał się z prac dorywczych. Od 1942 r. do 1944 r. był kierownikiem handlowym w firmie K. Borkowski i Spółka. Od VIII 1944 r. do I 1945 r. był oficerem w Zarządzie Polityczno-Wychowawczym 1. Armii WP.  W okresie  I- XII 1945 r. był szefem Kancelarii Cywilnej Prezydenta RP.  Od X 1946 r.  do II 1947  r. odbywał praktykę w MSZ.  Od II 1947 r.  do VI 1949 r.  poseł  RP w Finlandii. Od VI 1949 r.  do II 1950 r.  pracował w MSZ. Od II 1950 r. do XI 1952 r. był  radcą prawnym-adwokatem w BOR. Od XI 1952 r. do XI 1954 r.  więzień śledczy.  W okresie XI 1954 r. - III 1957 r. radca prawny i adwokat w Radzie Adwokackiej. Od 1961 do 1969 ambasador w Belgii. Od 15 stycznia 1969 r. sędzia w Sądzie Najwyższym.

Źródło: AAN, KC PZPR, 237/XXIII-752, Karta zastępcza Jana Wasilewskiego.