Biuletyn Informacji Publicznej

Inżynier górnik, bezpartyjny. W 1925 ukończył II Szkołę Realną w Krakowie i wstąpił na Wydział Górniczy Akademii Górniczej, na którym 19.05.1936 przyznano mu stopień inżyniera górniczego. W 1935 rozpoczął pracę zawodową w Kopalni Rudy Cynkowo-Ołowianej „Nowa Helena” w Szarleju-Piekarach, pracował tam do 1.10.1036 jako zastępca kierownika robót górniczych. Od 1.10.1936 do 1.09.1939 sztygar oddziałowy, inżynier wentylacyjny, pomocnik kierownika działu robót górniczych oraz kierownik robót kamiennych w Kopalni Węgla Kamiennego „Michał” w Michałkowicach. We wrześniu 1939 jako por. rezerwy piechoty brał udział w wojnie z Niemcami w Lubelskim Batalionie Ochotniczym. Z końcem września przybył do Lwowa, gdzie od 25.12.1939 do 28.06.1941 pracował jako starszy inżynier i zastępca naczelnika Wydziału Technicznego w Truście Budowy Kopalń „Lwowszachtostroj” podlegającym Ludowemu Komisariatowi Przemysłu Węglowego ZSRR. W okresie okupacji niemieckiej został skierowany przez „Arbeitsamt” we Lwowie do kopalni węgla brunatnego w Kozakach k. Złoczowa. W okresie 15.08.1941 – 15.03.1944 był tam kierownikiem sztolni. Po wejściu Armii Czerwonej, od 27.07.1944 do 12.05.1945 ponownie pracował jako starszy inżynier i zastępca naczelnika Wydziału Technicznego w Truście Budowy Kopalń „Lwowszachtostroj”. 25.05.1945 powrócił jako repatriant do miejsca zamieszkania w okolicach Olkusza. Od 15.06.1945 do 02.1950 był dyrektorem technicznym w Zjednoczeniu Przedsiębiorstw Wiertniczo-Górniczych Przemysłu Węglowego w Bytomiu i Katowicach. W latach 1.02.1950 – 08.1953 naczelny inżynier, a następnie dyrektor techniczny w Centralnym Zarządzie Budownictwa Węglowego w Katowicach. 4.08.1953 został zatwierdzony na dyrektora generalnego dla spraw górnictwa w Ministerstwie Hutnictwa.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/4667 (dawna: 4672);