Biuletyn Informacji Publicznej

Profesor nauk medycznych. W czasie okupacji niemieckiej praktykant, a następnie pracownik techniczny w niemieckim przedsiębiorstwie napraw i konserwacji urządzeń telefonicznych i radiotechnicznych „Amterpleges Betriob für Vernvermithum”. Od 1943 był członkiem Grupy Operacyjnej Śląsk Cieszyński AK. W 1948 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Rabce i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1953 otrzymał dyplom lekarski i nakazem pracy skierowany został do Szpitala Miejskiego w Rabce, gdzie w okresie 10.1953 – 03.1955 pracował jako asystent na Oddziale Chirurgicznym i Ginekologicznym. Jednocześnie kierował Miejską Stacją Pogotowia Ratunkowego i był lekarzem rejonowym. Od marca 1955 asystent, a następnie adiunkt w Oddziale Chirurgicznym Sanatorium Torakochirurgicznego w Zakopanem. W maju 1955 powierzono mu obowiązki dyrektora tego sanatorium – pracował tam do 1961. W 1957 złożył egzaminy wymagane do uzyskania specjalizacji w zakresie chirurgii klatki piersiowej. Był stypendystą w 1959 w Klinice Chirurgii Uniwersytetu w Utrechcie [Holandia]. Od 1960 członek PZPR. W 1961 przedłożył na Akademii Medycznej w Krakowie rozprawę doktorską i uzyskał stopień doktora nauk medycznych. Od 1.11.1961 ordynator Oddziału Chirurgicznego w Państwowym Sanatorium Przeciwgruźliczym w Prabutach, od marca 1963 także dyrektor tego sanatorium. W listopadzie 1968 Rada Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Gdańsku nadała mu stopień doktora habilitowanego chirurgii. Od 1.04.1970 dyrektor Instytutu Chirurgii i kierownik Kliniki Chirurgii Klatki Piersiowej Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1979 Minister Zdrowia i Opieki Społecznej powołał go na dyrektora Instytutu Gruźlicy w Warszawie.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/17.731 (dawna: 7345);