Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Inżynier mechanik. W 1949 we Włoszczowie uzyskał tzw. małą maturę, a w 1951 zdał egzamin dojrzałości w szkole średniej w Otwocku. Na jesieni 1951 wstąpił na Wydział Mechaniczny Politechniki Warszawskiej (PW). W latach 1953 – 1954 był kierownikiem administracyjnym w Spółdzielni Pracy „Budowa” w Otwocku. W okresie luty – listopad 1954 kierownik Sekcji w Rejonowej Hurtowni Artykułów Metalowych w Warszawie. 12.1954 – 09.1961 starszy inżynier w Instytucie Lotnictwa w Warszawie. Od 04.1955 kandydat, a od 20.02.1956 członek PZPR. Przerwane studia kontynuował od września 1955 na Wydziale Mechanicznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Warszawie. 28.03.1961 otrzymał dyplom inżyniera mechanika. Od 10.1961 zatrudniony w Zjednoczeniu Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa” początkowo jako główny specjalista ds. pomiarów i automatyki, a od marca 1963 naczelnik Wydziału Zaopatrzenia Inwestycji. Od 12.04.1969 zastępca dyrektora ds. technicznych Centrali Produktów Naftowych (CPN) w Warszawie. 11.05.1971 został naczelnym dyrektorem CPN w Warszawie. 16.06.1980 zatwierdzony na zastępcę Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej (12.11.1985 zniesiony został Główny Inspektorat Gospodarki Energetycznej). 13.11.1985 ponownie powołany na zastępcę Głównego Inspektora Gospodarki Energetycznej – 24.10.1987 zniesione zostało Ministerstwo Gospodarki Materiałowej i Paliwowej i w konsekwencji zajmowane przez niego stanowisko w strukturze tego ministerstwa. 26.01.1988 powołany na radcę ds. budownictwa w Biurze Radcy Handlowego Ambasady PRL w Moskwie. Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/11.510 (dawna: CK/VIII-23);