Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-03-2024 11:35

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL


Imiona: Stanisław
Nazwisko: Gall
Miejsce urodzenia: Warszawa
Data urodzenia: 29-03-1892
Imię ojca: Zygmunt
Imię matki: Brak danych
Znany/a też jako:
Stanisław Guttman
urodzony/a 29- 03-1892 Warszawa

Dodatkowe informacje:

Od października 1946 r. w PPR, następnie w PZPR. Dr ekonomii politycznej (1914). W 1900 r. rozpoczął naukę w rosyjskim gimnazjum państwowym w Warszawie. W 1905 r. w wyniku strajku szkolnego przeniósł się do polskiego gimnazjum im. J. Kreczmara. W latach 1908-1914 był członkiem Związku Młodzieży Socjalistycznej, w tym czasie dwukrotnie aresztowany, skazany na przymusowe osiedlenie w Rosji, karę zmieniono, pozwalając na wyjazd za granicę. W 1910 r. po ukończeniu gimnazjum i uzyskaniu matury rozpoczął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Berlinie, zakończone w 1913 r. dyplomem kupieckim (Diplom-Kaufman). W roku następnym doktorat z ekonomii politycznej uzyskany na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Berlińskiego w Sekcji Ekonomicznej promotorem był prof. [Werner] Sombart. W okresie pierwszej wojny, w latach 1915-1918 w armii rosyjskiej, od listopada 1918 r. do 1920 r. w Wojsku Polskim, ppor. rezerwy. W 1921 r. dyrektor firmy Wschodnie Chemiczne Towarzystwo Akcyjne w Warszawie, zajmującej się eksportem chemikaliów do Rosji Sowieckiej i na Bałkany [!]. Od 1925 r. do 1935 r. w Brukseli (Belgia) w Entente Internationale pour l'Exportation des Produits Trefiles Iweco [!] pracował także w Szanghaju i Argentynie. Od 1935 r. w Polsce jako delegat firmy Iweco i dyrektor ds. eksportu. We wrześniu 1939 r. walczył w 25 pułku ułanów, po kapitulacji Warszawy w niewoli niemieckiej Oflag IIc. Po uwolnieniu z niewoli leczył się w sanatoriach i angielskich i francuskich [!]. W latach 1945-1946 członek Francuskiej Partii Komunistycznej, do Polski powrócił dnia 2.08.1946 r. Początkowo zatrudniony w Ministerstwie Żeglugi i Handlu Zagranicznego jako wicedyrektor departamentu 1946-1947, w okresie 1947-1949 był dyrektorem departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, następnie od 1949 r. pracował w Ministerstwie Handlu, dn. 11.08.1950 r. zatwierdzony został na wiceprezesa Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 927, s. 3-4, 7, 8-15, 17.



Stanowisko Komórka organizacyjna Instytucja Miejscowość Partia polityczna Data rozpoczęcia Data zakończenia Źródło informacji
Prezes Polska Izba Handlu Zagranicznego Warszawa 12-1955 07-1957 T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. PWN Warszawa 1991, s. 238.
.