Biuletyn Informacji Publicznej

Członek PPS od maja 1945 r., następnie w PZPR. W Krakowie ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, zakończone magisterium w 1936 r. po studiach odbył aplikację adwokacką. W pierwszych dniach września 1939 r. ewakuował się ze szpitalem wojskowym do Kowla, po zajęciu miasta przez Armię Czerwoną udał się do Lwowa, gdzie w okresie 1939-1940 był kierownikiem sklepu. Z uwagi na wyższe wykształcenie skierowano go do Wydziału Ochrony Zdrowia Rejonu Armii Czerwonej [!], gdzie był buchalterem i sekretarzem. Po wkroczeniu Niemców do Lwowa od sierpnia 1941 r. pracował w szpitalu przy tamtejszej gminie żydowskiej jako: robotnik, magazynier, sanitariusz. W lipcu 1943 r. przedostał się do Warszawy, gdzie ukrywał się do wybuchu powstania. Po kapitulacji powstania w KL Leitmeritz tam przebywał do końca wojny. Po zakończeniu wojny znalazł się we Wrocławiu, od czerwca 1945 pracował w Zarządzie Miejskim Wrocławia — naczelnik Urzędu Kontroli. W tym czasie zaangażował się w działalność polityczną, zasiadał w lokalnych władzach PPS, redagował miejscową gazetę (brak bliższych danych) oraz wykładał w miejscowej szkole milicyjnej [!]. W lutym 1947 r. przeniesiony do Prezydium Rady Miasta najpierw zastępca dyrektora Biura Prezydialnego, następnie dyrektor Gabinetu [!]. W latach 1954-1955 pełnomocnik rządu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego. 14.07.1954 r. zatwierdzony na Dyrektora Biura Pełnomocnika Rządu ds. Targów Poznańskich. Od 4.11.1955 r. wiceprezes Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 10, s. 1-8, 9-10, 19, 22, 23; indeks osobowy akt paszportowych IPN BU 728/3709.