Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPR od lutego 1945 r., następnie w PZPR, ponadto w latach 1925-1927 w studenckim Kole "Siedlaczan", w latach 1932-1939 członek Związku Inżynierów Chemików RP. Z wykształcenia inżynier chemik. W latach 1925-1932 studiował na Wydziale Chemicznym Politechniki Warszawskiej, dyplom inżyniera z 1932 r. W latach 1927-1929 był pracownikiem technicznym w Instytucie Naukowej Organizacji w Warszawie. W latach 1929-1930 młodszy asystent w Głównym Instytucie Badawczym w Warszawie. W Cukrowni i Fabryce Kijewski w Warszawie jako chemik pracował w okresie 1931-1932. Następnie w latach 1933-1939 związany był z Państwowym Monopolem Spirytusowym, pracował jako: kierownik działu w Biurze Badań i Norm, zastępca dyrektora fabryki w Wilnie, kierownik referatu w Dyrekcji Głównej. Podczas okupacji w Warszawie w Wytwórni Wódek i Rektyfikatorni Spirytusu jako kierownik robót placowych, rektyfikator zmianowy. Po zakończeniu wojny od 1945 r. kierownik grupy operacyjnej Ministerstwa Przemysłu i Handlu w Inowrocławiu, następnie radca techniczny wiceministra. W okresie 1945-1946 dyr. administracyjno-handlowy w Centralnym Zrzeszeniu Przemysłu Chemicznego w Warszawie, następnie zastępca naczelnego dyrektora w Centrali Handlowej Przemysłu Chemicznego (1946-1948). Poza tym w okresie 1947-1948 członek zarządu Centrali Importowo-Eksportowej Chemikalii i Aparatury Chemicznej Sp. Z o.o. (CIECH). W latach 1948-1952 był szefem Działu Planowania w Głównym Instytucie Chemii Przemysłowej i Organicznej. W okresie 1952-1953 dyrektor naczelny w Polskim Komitecie Normalizacyjnym [!].
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 3400, s. 2-3, 6, 11, 27.