Biuletyn Informacji Publicznej

Przed wybuchem II wojny światowej aktywista komunistyczny w Wilnie: członek Komunistycznego Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi w latach 1927–1928, wstąpił w 1928 do Komunistycznej Partii Zachodniej Białorusi (KPZB). Z tego powodu, przed maturą, wydalony z 1928 z prywatnego gimnazjum w Wilnie (po wojnie uzyskał zaświadczenie o ukończeniu tej szkoły). Skazany za działalność komunistyczną, w latach 1929–1935 odbywał karę więzienia. Po zwolnieniu był etatowym funkcjonariuszem KPZB w latach 1935–1937. Po agresji sowieckiej na Polskę brał udział w tworzeniu struktur nowej władzy, ale z powodu przekazania Wilna państwu litewskiemu przeniósł się do Lwowa. Tam w 1940 aresztowany i skazany za „odchylenie trockistowskie” na 5 lat obozu pracy. Po odbyciu kary w Tomsku, przyjechał w 1946 do Polski. Pracownik Centralnego Komitetu Żydów Polskich od czerwca 1946. W PPR od 1946, następnie w PZPR. Jako działacz komunistyczny i były więzień polityczny w 1947 przyjęty bez egzaminów wstępnych na pierwszy rok studiów na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej (PW). Uzyskał dyplom magistra inżyniera w 1952. Pracownik Wydziału Łączności PW: starszy asystent od 1952, adiunkt od lipca 1954, jednocześnie wykładowca w Katedrze Podstaw Marksizmu-Leninizmu. Aspirant (doktorant) w Moskwie w latach 1955–1958. Po powrocie do PRL ponownie adiunkt PW od 1959. Adiunkt w Przemysłowym Instytucie Automatyki i Pomiarów w Warszawie od 1967, zwolniony z pracy 31.03.1968, we wrześniu tego roku wyemigrował wraz z rodziną do Izraela. Uznany przez władze za persona non grata, w 1973 wpisany do indeksu osób niepożądanych w PRL.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka KC, 15385; AIPN, 1268/28282; Archiwum Szkoły Politeczniki Warszawskiej: Akta osobowe Salomona Kaca (studenta), Akta osobowe Salomona Kaca (pracownika); AP Warszawa, KZ PZPR Politeczniki Warszawskiej, 2, 23; P. Ośko, Za fasadą. Komitet uczelniany w strukturze PZPR i jego wpływ na zarządzanie kadrami w latach 1948–1968. Zarys problemu na przykładzie Politechniki Warszawskiej, "Pamięć i Sprawiedliwość", 2016, 1 (27), s. 69-112