Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

W PPS od lutego 1945 r., w grudniu 1948 r. był delegatem na zjazd zjednoczeniowy PZPR. Ukończył Liceum im. Władysława IV w Warszawie w 1929 r., potem służba w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii. W 1930 r. W latach 1930-1934 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, jednocześnie rozpoczął dorywczą pracę w Polskim Towarzystwie Reformy Mieszkaniowej — opracowywał ankiety tyczące warunków mieszkaniowych ludności robotniczej. W 1933 r. zaczął pracę w Instytucie Spraw Społecznych, zajmował się zagadnieniami: struktury rolnej, przeludnienia wsi, zagadnienia zreferowane zostały w opracowaniu „Wieś nie ma pracy” nakładem instytutu. Od 1936 r. pracował w Towarzystwie Osiedli Robotniczych jako zastępca dyrektora. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. najpierw w twierdzy Osowiec, następnie w oddziałach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie". Od 6 października 1939 r. w niewoli niemieckiej Oflag IIc, 30 stycznia 1945 r. wyzwolony przez armię sowiecką, następnie przyjechał do Warszawy w lutym t.r. został szefem Resortu Mieszkaniowego Warszawy [!]. Od listopada 1945 r. w służbie dyplomatycznej, najpierw Londynie jako radca ambasady, następnie w marcu 1946 r. w Nowym Jorku na stanowisku zastępcy delegata przy Organizacji Narodów Zjednoczonych, od listopada t.r. do maja 1953 r. ambasador w Londynie. Następnie od czerwca 1953 r. dyrektor Departamentu Międzynarodowych Organizacji Politycznych i Gospodarczych, w okresie 1955 do 1956 r. był przedstawicielem PRL w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie, odwołany 19.04.1956 r. Z dniem 12.07.1960 r. został dyrektorem generalnym w MSZ. Ambasadorem PRL w USA został 12.05.1967 r., funkcję pełnił do 22.06.1971 r.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 8015, s. 14-17, 19, 21, 24, 25, 27, 29, 30; karta E-14-B z kartoteki odtworzeniowej MSW.