Biuletyn Informacji Publicznej

Inż. elektryk, a następnie mgr inż. budownictwa lądowego. W okresie 1937 – 1939 uczył się w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach. W 1942 ukończył 3-letnią Fabryczną Szkołę Zawodową w Mościcach. W czasie 10.02.1941 – 31.08.1941 robotnik w Warsztatach Kolejowych w Tarnowie. Dalej, do 1.04.1945 praktykant w Elektrowni Zakładów Azotowych w Tarnowie-Mościcach. 10.02.1945 na terenie Tarnowa wstąpił do PPR. W okresie 04.1945 – 28.10.1949 odbywał służbę wojskową. Został skierowany do Szkoły Oficerskiej w Krakowie, ukończył ją w 1946 i dalszą służbę pełnił w 3 Dywizji Piechoty Lublinie. W 1948 brał udział w walkach z oddziałami UPA, w rok później zdemobilizował się w celu kontynuowania nauki, w stopniu kpt. W tym czasie (1947) zdał egzamin dojrzałości w Liceum Ogólnokształcącym w Lublinie. Od 22.11.1949 do 10.02.1952 pracował jako technik elektryk w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym we Wrocławiu. W 1950 rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej we Wrocławiu, tam 6.10.1953 otrzymał dyplom ze stopniem inżyniera elektryka. W okresie 02.1952 – 12.1953 inspektor techniczny w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych (PRE) „Elektromontaż” we Wrocławiu. Od 01.1954 do 11.1958 naczelny inżynier, a następnie do 10.1960 dyrektor PRE „Elektromontaż” we Wrocławiu. W latach 10.10.1960 – 24.05.1962 naczelny inżynier w Zjednoczeniu PRE „Elektromontaż” w Warszawie, dalej przez okres 24.05.1962 – 10.1973 dyrektor naczelny tego Zjednoczenia. W 1974 na Politechnice Poznańskiej otrzymał dyplom z tytułem mgr. inż. budownictwa lądowego. Od 4.08.1975 do 22.04.1978 był dyrektorem Instytutu Organizacji, Zarządzania i Ekonomiki Przemysłu Budowlanego w Warszawie. 6.06.1978 zatwierdzono wniosek o powołanie go na kierownika wielkiej budowy – dyrektora Budowy Elektrowni „Homs” w Libii.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/19.380 (dawna: 8966);