Biuletyn Informacji Publicznej

Kapitan żeglugi wielkiej, następnie prawnik. W czasie okupacji niemieckiej ukończył szkołę podstawową. Po wojnie uczęszczał do Gimnazjum im. Stefana Batorego w Warszawie. Podczas nauki był członkiem Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OMTUR) w Warszawie. W 1948 zdał egzamin do Szkoły Morskiej w Szczecinie i po jej ukończeniu w 1951, podjął pracę w Polskich Liniach Oceanicznych (PLO) w Gdyni jako młodszy marynarz. Od 1948 do 1955 należał do Związku Młodzieży Polskiej (ZMP) w Gdyni. 17.04.1952 wstąpił w szeregi PZPR. Dyplom oficera Polskiej Marynarki Handlowej ze stopniem kapitana żeglugi wielkiej otrzymał 15.12.1960, w PLO zatrudniony był do 1962. Równocześnie w 1956 rozpoczął zaoczne studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, które ukończył 26.06.1963 z tytułem magistra prawa. Również w 1963 został wybrany na przewodniczącego Zarządu Okręgu Związku Zawodowego Marynarzy i Portowców w Gdyni, stanowisko to pełnił przez 2 kadencje do 1966. W 1966 Minister Żeglugi mianował go dyrektorem naczelnym Gdańskiego Urzędu Morskiego z siedzibą w Gdyni. Następnie przeszedł do pracy w Warszawie i w okresie od 27.07.1968 do 10.1969 był generalnym dyrektorem w Ministerstwie Żeglugi. 9.06.1970 na podstawie przedłożonej rozprawy doktorskiej z zakresu prawa międzynarodowego publicznego pt. „Problemy Prawne Zanieczyszczania Wód Olejami” uzyskał stopień naukowy doktora nauk prawnych na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W latach 13.06.1978 – 19.12.1980 przebywał na stanowisku radcy handlowego – ministra pełnomocnego Ambasady PRL w Waszyngtonie, z siedzibą w Nowym Jorku.

Źródła: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/18.276 (dawna: 7507);