Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"
Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"
Imiona: Zygmunt
Nazwisko: Pawlikowski
Nazwisko rodowe: Słaboń
Miejsce urodzenia: Gliwice
Data urodzenia: 26-08-1956
Imię ojca: Paweł
Imię matki: Magdalena
Nazwisko: Pawlikowski
Nazwisko rodowe: Słaboń
Miejsce urodzenia: Gliwice
Data urodzenia: 26-08-1956
Imię ojca: Paweł
Imię matki: Magdalena
Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów | Stan zachowania | Uwagi |
---|---|---|
Akta internowania dot. Zygmunta Słabonia (obecnie Pawlikowskiego) zatrzymanego 13.12.1981 na podstawie decyzji o internowaniu Komendanta KWMO w Katowicach nr III/18 z dnia 13.12.1981. W uzasadnieniu decyzji o internowaniu podano, że „ jest inicjatorem i inspiratorem działań godzących w prawidłowe funkcjonowanie systemu władzy i organów administracji państwowej w kraju”. Umieszczono go w Zakładzie Karnym w Zabrzu (13.12.1981-22.12.1981), następnie w Zakładzie Karnym w Raciborzu (22.12.1981-07.01.1982). Z. Słaboń 07.01.1982 został przeniesiony do Zakładu Karnego w Jastrzębiu-Szerokiej, gdzie przebywał do 23.03.1982, a następnie przeniesiony do Zakładu Karnego Uherce. Zwolniony decyzją o uchyleniu internowania z dn. 23.07.1982. | IPN Ka 043/919 (40011/II). | |
Akta internowanego. Zatrzymanego 13.12.1981 na podstawie decyzji o internowaniu nr III/18 z dnia 13.12.1981. Jako powód internowania podano, że Zygmunt Słaboń „ jest inicjatorem i inspiratorem działań godzących w prawidłowe funkcjonowanie systemu władzy i organów administracji państwowej w kraju”. Z. Słaboń przebywał w ZK w Zabrzu (13.12.1981-22.12.1981), następnie został przeniesiony do ZK w Raciborzu (22.12.1981-07.01.1982), skąd został skierowany do ZK w Jastrzębio Zdroju (07.01.1982-23.03.1982), a następnie został skierowany do ZK Uherce. Zwolniony decyzją o uchyleniu internowania nr 1346/82 z dnia 23.07.1982. | IPN Rz 57/230. | |
Kontrolowany operacyjnie w ramach Kwestionariusza Ewidencyjnego (KE) krypt. „Centrala” nr rej. Ka 45823, prowadzonego przez Wydz. III WUSW Katowice. Powodem założenia sprawy było „wspieranie osób prowadzących wrogą działalność polityczną i represjonowanych za tę działalność oraz ich rodzin” oraz inicjowanie akcji strajkowych na Uniwersytecie Śląskim i kolportowanie literatury antysocjalistycznej. W dn. 14.10.1985 KE przekazano do grupy V MUSW Zabrze w związku z podjęciem pracy przez Zygmunta Pawlikowskiego w Zabrzu, a 05.01.1988 materiały przesłano do grupy VI SB RUSW Gliwice. Sprawę zakończono dn. 30.05.1988 w związku z zaniechaniem „wrogiej działalności” i przekazano do Wydz. „C” WUSW Katowice, gdzie nadano sygn. 42897/II. | IPN Ka 0169/720 j. 1, 2 (42897/2) mikrofilm. | |
Zastrzeżenie wyjazdu za granicę (Z-I-795/87) do wszystkich krajów świata zostało wydane w związku z internowaniem. Zastrzeżenie 19.03.1982 zostało odnotowane w dzienniku rejestracyjnym pod nr rej. Ka 45820, anulowano je w grudniu 1987. | IPN Ka 186/84939 (EAZB 84939 t. 1, 2). | |
Akta zawierają wykaz osób internowanych, pracowników i studentów Uniwersytetu Śląskiego oraz osób internowanych z miasta Tychy. Pod nr 73 widnieje Zygmunt Słaboń – student filologii, internowany od 13.12.1981 do 23.07.1982. | IPN Ka 093/220 (C-694). | |
Akta zawierają notatkę nr In-00350/82 dot. oddalenia zażalenia Zygmunta Słabonia na decyzję o internowaniu. Jako powód oddalenia zażalenia podano fakt, że przed internowaniem przeprowadzono z nim rozmowę, podczas której odmówił składania wyjaśnień w sprawie działalności w NZS, ponadto stwierdził, że nie odstąpi od swojej „wrogiej” działalności. Jako członek Komitetu Założycielskiego NZS Wydz. Filologii Uniwersytetu Śląskiego inicjował spotkania z członkami KSS-KOR, kolportował wydawnictwa „antysocjalistyczne” i bezdebitowe, był inicjatorem ogłoszenia kwietnia 1981 miesiącem pamięci ofiar Katynia. Zważywszy na działalność Z. Słabonia uznano, że pozostając na wolności nie będzie przestrzegał porządku prawnego, ponieważ przyczyny dla których był internowany nie ustały, postanowiono uchylenie decyzji o internowaniu uznać za bezzasadne. | IPN Ka 063/155 t. 5 (234/C). |