Biuletyn Informacji Publicznej

W PZPR od 1961 r. W czerwcu 1939 r. ukończył gimnazjum w Chrzanowie, w następnym roku rozpoczął pracę w Kopalni „Siersza”, w 1942 r. wraz z rodziną wysiedlony do Krakowa, tam ukończył szkołę budowy maszyn z tytułem technika mechanika. Następnie pracował w Krakowie w Dyrekcji Okręgowej jako kreślarz, od 1943 r. w AK w krakowskiej grupie „Żelbet”, podjął studia na podziemnej Akademii Górniczej, które zakończył po wojnie dyplomem inżyniera górniczego (5.07.1948 r.). Podczas studiów zatrudniony jako asystent w Zakładzie Górnictwa AG. Po studiach pracował w Kopalni „Dymitrow” w Bytomiu na stanowiskach od nadgórnika do kierownika robót górniczych. W 1953 r. rozpoczął pracę w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach jako kierownik sekcji. W następnym roku naczelny inżynier Kopalni „Brzeszcze”, do października 1956 r., następnie do maja 1957 r. był dyrektorem naczelnym Kopalni „Bierut". W okresie od maja 1957 do kwietnia 1973 r. na stanowisku dyrektora technicznego Rybnickiego Zagłębia Węglowego. Naczelnym Dyrektorem Zabrzańskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego był od października 1974 do lipca 1975. Od lipca 1975 do 1.07.1980 r. pełnił funkcję naczelnego dyrektora Głównego Instytutu Górniczego w Katowicach, od 7.04.1976 r. dr nauk technicznych Akademii Górniczo-Hutniczej. Od 1.03.1974 r. Pełnomocnik Rządu PRL dla spraw Szkód Górniczych. W dniu 14.09.1978 r. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych. Funkcję Przewodniczącego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach pełnił od 23.12.1983 r.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 12941, s. 1-2, 9-10, 12, 33-34, 46, 53.