Biuletyn Informacji Publicznej

Lekarz bakteriolog. Wydział Lekarski Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1897 r., później wyjechał do Lipska na studia teoretyczne, 1899/1900 był asystentem przy Katedrze Fizjologii Uniwersytetu we Fryburgu (Szwajcaria). W okresie 1900 - 1901 członek PPS w Berlinie, gdzie m.in. redagował „Gazetę Robotniczą”. W następnym roku powrócił do Warszawy – członek Warszawskiego Komitetu Okręgowego PPS. Na początku 1905 r. aresztowany i skazany na administracyjne wysiedlenie z Warszawy. Najpierw przebywał w Kijowie, do października 1905 r., następnie nielegalnie powrócił do Królestwa Polskiego i pracował w partii w charakterze członka Wydziału Agitacyjno-Organizacyjnego KC PPS, wówczas posługiwał się pseudonimem "Franciszek". W 1906 r. przeszedł do działalności na odcinku wojskowym, agitacja socjalistyczna w wojsku za pomocą Rosjan i Łotyszy. Po rozłamie w partii, na zjeździe wiedeńskim, zakończył działalność polityczną i osiadł w Krakowie. Tam pracował jako asystent przy Katedrze Bakteriologicznej Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1910 – 1911 na studiach bakteriologicznych w Berlinie, stamtąd powrócił do Krakowa. W 1914 roku w Legionach, jako lekarz, najpierw w szpitalu polowym, później w służbie frontowej jako lekarz batalionowy. Po rozwiązaniu Legionów (1917), pracował jako lekarz bakteriolog w austriackim szpitalu batalionowym w Krakowie. Po roku 1918 w Wojsku Polskim w stopniu kapitana lekarza, służba do wiosny 1922 roku, na stanowisku kierownika Centralnej Pracowni Bakteriologicznej Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie i lekarza higienisty I Korpusu w Warszawie. W tym samym roku powołany na na katedrę bakteriologii Wydziału Weterynaryjnego Uniwersytetu Józefa Piłsudskiego w Warszawie, po habilitacji profesor na tej uczelni, wykładał także w Wolnej Wszechnicy Polskiej. W okresie międzywojennym pełnił funkcję wiceprezesa Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela (1919-1939). Podczas okupacji zaangażowany w akcji dywersyjnej – dywersja bakteriologiczna [!]. W Krajowej Radzie Narodowej od maja 1945 r. Od 1.07. 1945 do 17.12.1947 r. wiceprzewodniczący Prezydium Rady Naczelnej PPS. W okresie powojennym objął katedrę bakteriologii Wydziału Lekarsko-Weterynaryjnego Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Zmarł 8.05.1956 r.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Biuro Prezydialne Krajowej Rady Narodowej 342, s. 31-37;  T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. PWN Warszawa 1991, s. 246.