Biuletyn Informacji Publicznej

Używane pseudonimy: Bela, Stefa, Lipska, Brzózka. W PPR od 1944 r., następnie w PZPR. W okresie 1914-1920 przebywała wraz z rodziną w Rosji, od 1920 r. w Polsce w Warszawie, gdzie w 1923 r. ukończyła szkołę powszechną, w 1926 r. gimnazjum. W latach 1924 – 1925 członek Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR), w 1926 r. w Związku Rewolucyjnej Młodzieży Szkolnej — członek zarządu. W KPP od 1927 r., od jesieni t.r. funkcjonariusz partyjny. W okresie 1926 – 1927 studiowała na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. W 1929 r. aresztowana we Lwowie wyrok 10 miesięcy, w 1932 r. aresztowana w Poznaniu osądzona i skazana na cztery lata. W latach 1936 – 1939 pracowała w tartaku „Bracia Towbin” w Warszawie jako kasjerka i fakturzystka. Po wybuchu wojny, w dniu 7 września 1939 r. opuściła Warszawę, znalazła się w Kostopolu. Tam pracowała jako kierownik domu kultury. W początkach wojny niemiecko-sowieckiej w 1941 r. wyjechała do Samarkandy, gdzie pracowała najpierw w kołchozie a po utworzeniu Związku Patriotów Polskich (ZPP) była w nim kolejno: sekretarką, instruktorem objazdowym, w końcu zastępcą przewodniczącego obwodu. W końcu lipca 1945 r. wróciła do Polski, od 15 sierpnia 1945 r. do stycznia 1948 r. pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu jako dyrektor biura personalnego.

ŹRÓDŁA: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 21897, s. 2, 6-7; 10612, s. 2, 4, 10, 12, 52.