Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Prawnik. W latach 1934 – 1939 członek Związku Studentów-Żydów. Od 1936 do 1938 należał do Komunistycznej Partii Zachodniej Ukrainy, KPZU. W 1937 ukończył prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas studiów żył z korepetycji. Do 1939 był członkiem Międzynarodowej Organizacji Pomocy Rewolucjonistom (MOPR). W okresie okupacji radzieckiej pracował jako robotnik (wapniarz) w Garbarni w Złoczowie. 28 czerwca 1941 ewakuował się na terytorium Kubania i pracował tam od sierpnia do października, a następnie w rejon Azji Środkowej. W okresie od grudnia 1941 do stycznia 1943 pracował m.in. w Kołchozie „Mechnat” oraz kilku innych w powiecie samarkandzkim. Był też robotnikiem przy budowie kolei w obwodzie smoleńskim. W grudniu 1943 trafił do III Dywizji im. R. Traugutta. Następnie był wcielony do 7 Samodzielnej Kompanii Kablowo-Taktycznej przy I Armii WP, przy tej formacji trwał do końca wojny. W grudniu 1945 został zdemobilizowany w randze kaprala oraz przyjęty do PPR. W styczniu 1946 skierowano go do Biura Prezydialnego KRN, pracował w Wydziale Organizacyjnym (Rad Narodowych) do początku 1947. Wtedy też brał udział w działaniach Państwowej Komisji Wyborczej. W latach 1952 – 1955 aspirant w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych [IKKN] w Warszawie. W czasie pełnienia obowiązków sekretarza Komisji ds. Wymiaru Sprawiedliwości, Bezpieczeństwa i Porządku Publicznego [jednostka organizacyjna KC PZPR] był na etacie starszego instruktora, a następnie (od 10.04.1959) inspektora. 21.04.1960 w związku z powołaniem Wydziału Administracyjnego KC PZPR – komisja ta uległa likwidacji, a J. Hessel odszedł z pracy w aparacie KC. Od 1960 był wiceprokuratorem w Prokuraturze Wojewódzkiej dla m.st. Warszawy.
Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/9655 (dawna: CK/VII-453) oraz CK XX/21.097 (dawna: CK/X-1219);