Biuletyn Informacji Publicznej

W PPR od 1945 r., następnie w PZPR. W 1932 roku w Łodzi ukończył gimnazjum humanistyczne i wyjechał na studia do Francji, medycynę ukończył na Uniwersytecie w Tuluzie w 1939 r. We Francji działał w organizacji „Czerwona Pomoc” (1934) od 1935 r. w Komunistycznej Partii Francji, współpracował też z komitetem wsparcia Republikańskiej Hiszpanii. W lipcu 1939 roku powrócił do Polski, we wrześniu t.r. w Warszawie, gdzie m.in. pracował w Szpitalu Dzieciątka Jezus. Następnie od stycznia 1944 do sierpnia 1944 r. przebywał w łódzkim getcie, tam pracował w charakterze lekarza w pogotowiu, lekarza sanitarnego i lekarza fabrycznego. Podczas pobytu w getcie związał się z grupą byłych członków KPP, potem aktywnie działał w Organizacji Antyfaszystowskiej na terenie getta. W sierpniu 1944 roku znalazł się w KL Auschwitz, potem w innych obozach koncentracyjnych, gdzie doczekał zakończenia wojny. Po uwolnieniu z obozu celem ratowania podupadłego zdrowia osiadł w miejscowości Frydlant [obecnie Mieroszów] na Dolnym Śląsku, tam działał w lokalnym komitecie partyjnym i współpracował z „Trybuną Dolnośląską” organem KW PPR we Wrocławiu. W dalszym ciągu zamieszkał we Wrocławiu zatrudniony na stałe w TD, najpierw jako sekretarz redakcji w końcu zastępca redaktora naczelnego. W grudniu 1948 roku Komitet Centralny delegował go do Poznania, aby zorganizował „Gazetę Poznańską” organ KW PZPR. W lutym następnego roku w tym samym celu skierowany do Krakowa naczelny redaktor „Gazety Krakowskiej” do lipca 1955 roku. Redaktor naczelny tygodnika „Szpilki” od lipca 1955 do listopada 1969 r. W okresie 1951-1954 kierował Wydziałem Dziennikarskim Wyższej Szkoły Nauk Społecznych, następnie Sekcji Dziennikarskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Delegat na II Zjazd PZPR.

Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 4908, s. 8, 11-12, 13, 16-17, 36.