Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-03-2024 11:35

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL


Imiona: Przemysław Antoni
Nazwisko: Ogrodziński
Miejsce urodzenia: Lwów
Data urodzenia: 04-05-1918
Imię ojca: Kazimierz
Imię matki: Celina
Dodatkowe informacje:

W PZPR od 1948 r. przedtem w PPS od 1939 r. Prawnik z wykształcenia studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie w latach 1936-1940, ostatecznie tytuł magistra praw uzyskał na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (dyplom z dnia 10.10.1947 r.) z zawodu urzędnik i dyplomata. W działalność polityczną zaangażowany od roku 1936 najpierw Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej, w następnym roku członek zarządu, w końcu przewodniczący zarządu lwowskiego organizacji. W okresie niemieckiej okupacji Lwowa (1941-1944) sekretarz Okręgowego Kierownictwa Ruchu konspiracyjnej PPS. Nadto w okresie 1942-1944 był zastępcą do spraw polityczno-wychowawczych Okręgowego Komendanta Gwardii Ludowej we Lwowie [!]. Działał również w Organizacji Pomocy Żydom — bliższych danych brak. W dniu 3 września 1944 przewieziony samolotem PKWN [!] do Lublina, gdzie wziął udział w I Zjeździe PPS, na którym został wybrany członkiem Rady Naczelnej. Jednocześnie w okresie od 9.10.1944 do 15.04.1945 r. był Przewodniczącym Tymczasowego Zarządu Głównego Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego, z ramienia tej organizacji poseł do Krajowej Rady Narodowej od grudnia 1944 r. Z końcem 1944 r. skierowany przez kierownictwo PPS do Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W okresie luty-październik 1945 r. p.o. kierownika Wydziału Zachodnioeuropejskiego w Departamencie Politycznym, potem radca Ambasady RP w Rzymie do 1947 r. W okresie 1947 - 1954 radca, następnie minister pełnomocny Ambasady RP/PRL w Paryżu. W okresie 1954-1955 szef delegacji polskiej w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie. W latach 1955-1962 ponownie w MSZ na stanowiskach: dyrektora departamentu i dyrektora generalnego ministerstwa. Od 1962 r. ambasador w New Delhi (Republika Indii), do 1967 r. Po powrocie ponownie dyrektor generalny MSZ (1967-1969), następnie w latach 1969-1972 ambasador w Królestwie Norwegii i Republiki Islandii, po powrocie z placówki emerytowany. Delegat na Zjazd Zjednoczeniowy w grudniu 1948 r.
Źródło: Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 5860, s. 3, 4, 12-16, 17, 18, 20-22, 26, 27-28; Mołdawa T. Ludzie władzy 1944-1991. Władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. Wyd. Naukowe PWN. Warszawa 1991, s. 314.



Stanowisko Komórka organizacyjna Instytucja Miejscowość Partia polityczna Data rozpoczęcia Data zakończenia Źródło informacji
Członek Egzekutywa Podstawowa Organizacja Partyjna przy Ambasadzie PRL Paryż PZPR 02-1949 1954 Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 5860, s. 22, 38.
Członek OOP przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych Warszawa PZPR 1966 Archiwum Akt Nowych Centralna Kartoteka KC PZPR 5860, s. 38.
.