Biuletyn informacji publicznej Biuletyn Informacji Publicznej IPN

Data ostatniej aktualizacji: 22-10-2024 11:46

Biuletyn Informacji Publicznej

Instytutu Pamięci Narodowej

Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"

Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"


Imiona: Mieczysław
Nazwisko: Płachta
Miejsce urodzenia: Żerosławice
Data urodzenia: 20-10-1927
Imię ojca: Jan
Imię matki: Julia
Dodatkowe informacje:


Treść zapisów ewidencyjnych
Opis materiałów Stan zachowania Uwagi
Akta kontrolno-śledcze w sprawie przeciwko Mieczysławowi Płachta, ps. „Wodnik” i innym. Został on zatrzymany 14.12.1946 przez PUBP w Limanowej jako żołnierz organizacji niepodległościowej "Żandarmeria" Jana Dubaniowskiego ps. "Salwa". W jego domu została przeprowadzona rewizja. Postanowienie o tymczasowym aresztowaniu zostało wydane 22.12.1946 przez Wojskową Prokuraturę Rejonową w Krakowie. Akt oskarżenia sporządził 27.02.1947 M. Koza. Mieczysław Płachta został oskarżony z art. 4 par. 1 oraz art. 13 par. 1 Dekretu z dnia 13.06.1946 o przynależność do oddziału Narodowych Sił Zbrojnych J. Dubaniowskiego "Salwy". Sprawa została skierowana do Wojskowego Sądu Rejonowego w Krakowie. Materiały złożono 02.12.1949 w Archiwum Wydz. II WUBP w Krakowie pod dawną sygnaturą 4410/I. Przesygnowano 24.10.1968 do sygn. 1334/III. Akta o sygn. IPN Kr 07/1231 (1334/III).
Sprawa przed Wojskowym Sądem Rejonowym w Krakowie przeciwko Mieczysławowi Płachta, ps. „Wodnik” i innym. Rozprawa odbyła się 21.03.1947. Sąd orzekał w następującym składzie: przewodniczący - por. Jan Kołodziej, ławnicy: strz. Marian Gębka oraz strz. Jan Bartłomiejczak. Wyrokiem z 21.03.1947 WSR w Krakowie skazał Płachtę na karę trzy razy po 2 lata więzienia za: przynależność do oddziału "Salwy", udział w jednej akcji tej organizacji oraz posiadanie broni, a następnie na podstawie amnestii karę w całości darował. Akta o sygn. IPN Kr 110/1041 (Sr 315/47).
Charakterystyka nr 19, dot. organizacji Jana Dubaniowskiego ps. "Salwa", opracowana w Wydz. "C" KWMO w Krakowie w latach 1975-1976. Akta zawierają kwestionariusz osobowy Mieczysława Płachty ps. „Wodnik", który występuje jako żołnierz "Żandarmerii" - oddziału Narodowych Sił Zbrojnych, dowodzonego przez J. Dubaniowskiego ps. "Salwa". Brał udział w dwóch akcjach oddziału. Aresztowany w 1946 roku, zwolniony na mocy amnestii. Wg szacunków UB przez cały okres istnienia organizacji "Salwy" należało do niej 110 żołnierzy. Posiadała - zwłaszcza w początkowym okresie - całą sieć współpracowników, informatorów, łączników. Żołnierze "Salwy" dokonali 138 akcji zbrojnych. W marcu 1946 roku na "Żandarmerię" było założone rozpracowanie agenturalne krypt. "Groźny", wykorzystano do niego kilkunastu informatorów, jednak bez oczekiwanych rezultatów. W związku z tym komuniści skoncentrowali się na połączonych akcjach UB, MO oraz KBW przeciwko organizacji "Salwy". W dniu 14.03.1947 Jan Dubaniowski ujawnił się wraz z kilkudziesięcioma żołnierzami swojej organizacji, a do pozostałych wydał odezwę, wzywającą ich do ujawnienia. Mimo wprowadzenia amnestii organy bezpieczeństwa wkrótce rozpoczęły represje. W tej sytuacji Dubaniowski w sierpniu 1947 ponownie utworzył oddział zbrojny, którego został dowódcą. "Salwa" zginął w potyczce z UB w Rudzie Kameralnej 27.09.1947 przy próbie przeniesienia oddziału na teren Beskidu Sądeckiego. Akta o sygn. IPN Kr 074/19 (19/X). Informacja o udziale Płachty w dwóch akcjach "Żandarmerii" jest sprzeczna z sentencją wyroku WSR w Krakowie z 21.03.1947, który uznał Płachtę "winnym" udziału w jednej akcji
.