Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"
Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"
Imiona: Barbara
Nazwisko: Szymon
Nazwisko rodowe: Gamża
Miejsce urodzenia: Goławiec
Data urodzenia: 23-11-1934
Imię ojca: Ludwik
Imię matki: Barbara
Nazwisko: Szymon
Nazwisko rodowe: Gamża
Miejsce urodzenia: Goławiec
Data urodzenia: 23-11-1934
Imię ojca: Ludwik
Imię matki: Barbara
Treść zapisów ewidencyjnych
| Opis materiałów | Stan zachowania | Uwagi |
|---|---|---|
| Barbara Szymon występuje w materiałach sprawy krypt. „Kolporterzy” prowadzonej od 12.01.1953 przez Wydział III WUBP Katowice/Stalinogród. Wstępno-agencyjne rozpracowanie krypt. „Kolporterzy” (przekwalifikowane 25.05.1953 na rozpracowanie agencyjne), zostało wszczęte w związku z rozkolportowaniem na terenie woj. katowickiego „ulotek o treści anty-państwowej i anty-radzieckiej” oraz ujawnieniem listów z pogróżkami, które otrzymywali aktywiści partyjni i społeczni. W wyniku rozpracowania ustalono, iż rozpowszechnianiem ulotek zajmują się członkowie działającej od 1948 roku na terenie województwa konspiracyjnej organizacji młodzieżowej „Tajne Harcerstwo Krajowe” (w lutym 1952 zmiana nazwy organizacji na „Szeregi Wolności”). W związku z dekonspiracją, jaka nastąpiła w grudniu 1952 członkowie „SW” zaczęli się ukrywać. Ww., która wiedziała o istnieniu organizacji „THS”/„SW” została zatrzymana 10.11.1953 i za udzielenie pomocy członkom „kontrrewolucyjnej” organizacji tymczasowo aresztowana. W dniu 26.11.1955 materiały sprawy zarchiwizowano w Wydziale X WUdsBP pod sygn. 21634/55, a 22.12.1960 zarchiwizowane materiały połączono z materiałami Wydziału Śledczego o sygn. 17945/54. W dniu 19.04.1971 materiały archiwalne zarejestrowano pod nową sygn. 1047/III. | IPN Ka 03/734 t. 1-25 (1047/III). | |
| Materiały operacyjno-śledcze. Ww., studentka Uniwersytetu Poznańskiego, zatrzymana 10.11.1953 pod zarzutem udzielania pomocy członkom „nielegalnej” organizacji „Szeregi Wolności”, została objęta śledztwem prowadzonym przez Wydział Śledczy WUBP Stalinogród pod nadzorem Wojskowej Prokuratury Rejonowej w Stalinogrodzie (sygn. akt Pr II 227/53) wszczętym 11.11.1953. W związku z prowadzonym postępowaniem ww. przesłuchano i tymczasowo aresztowano. Śledztwo zakończono 08.01.1954. Ww. została oskarżona o to, że w okresie od lipca 1951 do 10.11.1953 systematycznie udzielała pomocy dowódcom „kontrrewolucyjnej” organizacji „SW” mającej za zadanie „obalenie przemocą ustroju PRL” w ten sposób, że dostarczała im żywność, lekarstwa, pieniądze i książki oraz informowała o działaniach podejmowanych w celu ich ujęcia przez organa BP, tj. o czyn z art. 28 w zw. z art. 86 § 2 kkWP. W dniu 17.02.1954 akt oskarżenia został przesłany do Wojskowego Sądu Rejonowego w Stalinogrodzie. Materiały sprawy zarchiwizowano w Wydziale X WUdsBP pod sygn. 17945/54. W dniu 19.04.1971 materiały archiwalne zarejestrowano w Wydziale „C” KW MO Katowice pod nową sygn. 1047/III. | IPN Ka 03/734 t. 1-25 (1047/III), IPN Ka 064/164 (1D/Śl). | |
| Akta sądowe Wojskowego Sądu Rejonowego w Stalinogrodzie (Katowicach). W dniu 06.03.1954 WSR w Stalinogrodzie (sygn. akt Sr. 57/54) zmienił kwalifikację prawną zarzucanego czynu i uznał ww. za winną popełnienia przestępstwa z art. 148 § 1 kk i skazał na karę 2 lat pozbawienia wolności. W wyniku skargi rewizyjnej złożonej przez Prokuratora WPR w Stalinogrodzie, Najwyższy Sąd Wojskowy w Warszawie (sygn. S. 300/54) uchylił wyrok z 06.03.1954 i sprawę przekazał do ponownego rozpatrzenia przez Sąd I instancji. W dniu 15.06.1954 WSR w Stalinogrodzie (sygn. akt Sr 119/54) uznał ww. za winną tego, że od jesieni 1951 do listopada 1953 „wchodziła w porozumienie” z członkami „związku kontrrewolucyjnego młodzieżowego mającego na celu zmianę przemocą demokratycznego ustroju państwa polskiego” tj. czynu z art. 88 § 1 w zw. z art. 86 § 2 kkWP i skazał Barbarę Gamżę na 2 lata i 6 m-cy pozbawienia wolności, utratę praw publicznych i obywatelskich praw honorowych na okres 2 lat oraz na przepadek całego mienia na rzecz Skarbu Państwa. Karę odbywała w Więzieniu Karno-Śledczym w Stalinogrodzie. W dniu 11.03.1955 WSR w Stalinogrodzie na mocy ustawy z dn. 31.10.1951, zwolnił ww. z odbycia reszty kary z wyznaczeniem okresu próby do 10.05.1956. Ww. opuściła więzienie 15.03.1955. Postanowieniem z 13.10.1956 Sąd Wojewódzki w Stalinogrodzie darował ww. karę dodatkową 1 roku utraty praw publicznych i obywatelskich praw honorowych. | IPN Ka 238/4461 (Sr 119/54), IPN Ka 365/14. | |
| Materiały administracyjne. Barbara Gamża figuruje w „Charakterystyce nr 31” sporządzonej w 1974 roku w Wydziale „C” KW MO w Katowicach na podstawie akt 1047/III i dotyczącej konspiracyjnej organizacji młodzieżowej „Tajne Harcerstwo Krajowe” (02.02.1952 zmiana nazwy na „Szeregi Wolności”). Organizacja, która powstała w marcu 1948 na terenie Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, działała na terenie Mysłowic, Katowic i powiatu pszczyńskiego. Członkowie zorganizowani początkowo w zastępy „Lisów”, „Wilków” i „Orłów”, a od czasu reorganizacji przeprowadzonej w lutym 1952 w oddziały „Bój” (dywersyjno-sabotażowy), „Duch” (zajmujący się propagandą), „Czuwaj” (odpowiedzialny m.in. za zabezpieczenie terenu podczas akcji ulotkowych) oraz „Redakcja” (redagowanie i powielanie ulotek) składali przysięgę o zachowaniu związku w tajemnicy i posługiwali się pseudonimami. W lipcu 1952 do „Szeregów Wolności” została włączona pięcioosobowa organizacja „Volgus”, która utworzyła oddział „Młodzi”. Celem TKH/SW była „walka z ustrojem PRL oraz osłabianie więzi ze Związkiem Radzieckim” poprzez redagowanie i kolportaż „wrogich” ulotek oraz wysyłanie „listów pogróżkowych” do aktywistów PZPR. Od 24.11.1948 dla członków organizacji wydawana była gazetka „Bojownik” zawierająca m.in. informacje pochodzące z zachodnich audycji radiowych. W wyniku rozpracowania, które zostało wszczęte na podstawie wyrywkowej kontroli korespondencji prowadzonej przez WUBP w Poznaniu, aresztowano 44 członków „Szeregów Wolności” oraz 20 „pomocników”. Zostali oni skazani przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Stalinogrodzie na kary pozbawienia wolności od roku do 10 lat. Ww., która wiedziała o istnieniu „nielegalnej” organizacji i nie powiadomiła władz, została 10.11.1953 aresztowana, a 15.06.1954 wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Stalinogrodzie (Katowice) skazana na karę 2 lat i 6 m-cy pozbawienia wolności. | IPN Ka 057/340 t. 1-3 (Charakterystyka 31), IPN Ka 057/665 (Charakt. 31). | |
| W materiałach administracyjnych KWMO w Katowicach znajdują się informacje dotyczące „nielegalnych organizacji” oraz osób prowadzących działalność skierowaną przeciwko Polsce Ludowej na terenie województwa katowickiego. Ww. występuje w aktach w związku z informacją dotyczącą działalności „kontrrewolucyjnej organizacji młodzieżowej” pn. „Szeregi Wolności”. | IPN Ka 032/13 t. 1-2 (14/3). | |
| W dniu 20.09.1993 Sąd Wojewódzki w Katowicach (sygn. akt XVI Ko.402/92) stwierdził nieważność wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Stalinogrodzie (Katowicach) z dn. 15.06.1954 (Sr 119/54). | IPN Ka 365/14. |