Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Pracownik służby dyplomatyczno-konsularnej. W czasie 1945–1946 uczęszczał na gimnazjalny kurs wieczorowy w Kocku, jednocześnie pracował na budowach jako pomocnik betoniarza. W 1946 został przyjęty do Państwowego Gimnazjum i Liceum im. St. Staszica w Lublinie, gdzie w 1950 zdał egzamin dojrzałości. W październiku tego roku złożył egzaminy wstępne i rozpoczął studia na Wydziale Dyplomatyczno–Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej (SGSZ) w Warszawie. W 1953 otrzymał dyplom ukończenia studiów I stopnia i podjął pracę w Komitecie Współpracy Kulturalnej z Zagranicą. W czerwcu 1955 uzyskał tytuł magistra. W tym okresie działał w ZMP, TPP-R oraz w Towarzystwie Wiedzy Powszechnej. Następnie był asystentem w Katedrze Prawa Międzynarodowego SGSZ; od października 1955 odbywał studia aspiranckie. W kwietniu 1956 przyjęto go do PZPR. We wrześniu 1957 został skierowany na doradcę prawnego Delegacji Polskiej do Międzynarodowej Komisji Kontroli i Nadzoru (MKKiN) w Wietnamie. Powrócił w sierpniu 1958 i do lipca 1959 kontynuował wcześniejsze studia. We wrześniu 1959 przeszedł na stanowisko starszego radcy w Departamencie Konsularnym Ministerstwa Spraw Zagranicznych (MSZ). W latach 1960–1965 był attaché w Wydziale Konsularnym Ambasady PRL w Waszyngtonie. Po powrocie z placówki pracował w Centrali MSZ w Warszawie. W lipcu 1966 otworzył przewód doktorski w Instytucie Nauk Prawnych PAN. Od 1967 do 1972 pracował w Ambasadzie PRL w Kanadzie, początkowo na stanowisku II, a od stycznia do lipca 1972 I sekretarza tej placówki. W czasie 1972–1973 starszy ekspert w Departamencie Prawno–Traktatowym MSZ. Od 10.1973 do 06.1974 słuchacz Podyplomowego Studium Służby Zagranicznej w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w Warszawie. W latach 3.07.1973–11.05.979 był radcą Ambasady PRL w Bangladeszu. Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/18.449 (dawna: CK 7667).