Biuletyn Informacji Publicznej

Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL

Profesor; historyk literatury i pedagog. W 1952 ukończył Gimnazjum Ogólnokształcące w Łodzi, wówczas należał do ZMP i był przewodniczącym Zarządu Szkolnego w tej organizacji. 15.12.1950 wstąpił do PZPR. W 1951 jako delegat młodzieży szkolnej wyjechał na III Światowy Zlot Młodzieży do Berlina. W 1952 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Pedagogicznej (WSP) w Warszawie, gdzie 27.06.1956 uzyskał dyplom magistra filologii polskiej. Po tym, do lutego 1963 pracował jako nauczyciel języka polskiego w Liceum Pedagogicznym w Wolborzu. W okresie luty–listopad 1963 był dyrektorem tego LO; podówczas (czerwiec t.r.) uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych nadany uchwałą Rady Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Warszawskiego. W listopadzie 1963 przeszedł na stanowisko wykładowcy w Studium Terenowym krakowskiej WSP w Rzeszowie. Od 1965, po przekształceniu tej placówki w samodzielną WSP w Rzeszowie, objął kierownictwo Zakładu Literatury Polskiej. W 1968 został starszym wykładowcą oraz radnym Miejskiej Rady Narodowej w Rzeszowie. W okresie 1968–1970 dziekan Wydziału Filologicznego WSP w Rzeszowie (od 30.01.1969 docent w Katedrze Literatury i Języka Polskiego). W marcu 1970 wszedł w skład Komisji Historyczno–Literackiej krakowskiego Oddziału PAN, a w 1972 do Komitetu Nauk o Literaturze Polskiej PAN. We wrześniu 1972 został oddelegowany jako docent mianowany na stanowisko wicedyrektora Instytutu Kształcenia Nauczycieli (IKN) w Warszawie, na tym stanowisku pracował do 1976. W 1973 powołany przez Ministra Oświaty i Wychowania na redaktora naczelnego miesięcznika „Nowa Szkoła”. W latach 12.04.1976–23.10.1987 był dyrektorem Instytutu Programów Szkolnych. Źródło: AAN, KC PZPR, Centralna Kartoteka [CK], sygnatura: CK XX/11.674 (dawna: CK/VII–1955).