Uwaga bardzo ważne! Dla przejrzystości informacji zamieszczanych w katalogach prezentujemy "Słowniczek niektórych pojęć używanych w resorcie"
Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych"
Imiona: Stanisław
Nazwisko: Besser
Miejsce urodzenia: Józefowo
Data urodzenia: 04-01-1927
Imię ojca: Franciszek
Imię matki: Aniela
Nazwisko: Besser
Miejsce urodzenia: Józefowo
Data urodzenia: 04-01-1927
Imię ojca: Franciszek
Imię matki: Aniela
Treść zapisów ewidencyjnych
| Opis materiałów | Stan zachowania | Uwagi |
|---|---|---|
| Stanisław Besser, mieszkaniec Józefowa (gmina Radzanów), od 17.12.1982 został objęty Kwestionariuszem Ewidencyjnym (KE) krypt. „Podżegacz” prowadzonym przez Wydz. IV KWMO w Ciechanowie pod nr. 3535. Poddany inwigilacji jako dawny aktywista NSZZ "Solidarność" krytycznie nastawiony do „przewodniej” roli PZPR, posunięć rządu i ustaw uchwalanych przez sejm PRL. W oświadczeniu z 24.01.1983 Stanisław Besser stwierdził, że jako sekretarz Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR w Zakładzie Utylizacyjnym „Bacutil” w Radzanowie ujawnił w 1975 roku nadużycia i kradzieże kierownictwa zakładu i bezskutecznie informował o nich Komitet Gminny w Radzanowie i Komitet Centralny PZPR w Warszawie. Za swoje działania został zwolniony z pracy, a sam podjął decyzję o wystąpieniu z PZPR (w aktach KE informacja, że „został wydalony z szeregów partii za wrogie wypowiedzi” w 1976). W aktach sprawy odnotowano, że nie wziął udziału w wyborach do rad narodowych i sejmu PRL w 1976, 1978 i 1980, a do tego namawiał do bojkotu mieszkańców Józefowa. W 1981 roku wstąpił w miejscu pracy do NSZZ "Solidarność" i stał się jednym z najaktywniejszych członków związku, krytykując „wszelkie poczynania centralnych i miejscowych władz polityczno-administracyjnych” oraz kwestionując „przewodnią rolę PZPR”. Po wprowadzeniu stanu wojennego „działalności tej nie zaprzestał”, ale przeprowadzone z nim 3 rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze „przyniosły pozytywne rezultaty”. Funkcjonariusze SB przeprowadzili ze Stanisławem Besserem aż 6 takich rozmów. W aktach odnotowano rozmowy 24.01. i 7.06.1983, a także ostatnią, już po formalnym zakończeniu inwigilacji (14.12.1987). Prowadzenie KE 1.04.1983 przejął Referat SB RUSW w Żurominie. Wedle meldunku z 22.10.1986 rozmowy z nim dawały pożądany efekt „utwierdzając jego obawy o nieuchronności represji w razie wznowienia działalności wrogiej politycznie”. Wedle „planu” z 18.05.1987 miał być poddany „wzmożonej kontroli operacyjnej” w trakcie czerwcowej wizyty w Polsce papieża Jana Pawła II. Inwigilację zakończono 11.12.1987 po uznaniu przez SB, że „zaprzestał prowadzenie wrogiej i szkodliwej działalności politycznej, chociaż swych poglądów i przekonań nie zmienił”. W sprawie wykorzystywano agenturę (tajnych współpracowników i kontakty operacyjne). Materiały złożone 24.03.1988 w archiwum Sekcji „C” WZO WUSW w Ciechanowie pod nr. 678/II. | IPN BU 0904/520 (678/II), mikrofilm IPN BU 01329/529 (678/2). |